Page 23 - Münip E-Book

IV

Hayalinin mısralara döküldüğü tek yer,
Yolculuk yapabildiğin yer rüyaların.
Kandırılmışsın, inandığın romanlara
Bir varmış, bir yokmuş diyerek
Bütün güzelliği sakladılar bizden
Gerçek çiçeğin kokusunu hissedemedin sen
Çünkü bahçene hiç yağmur yağmadı.
İstediğin insan olamadın sen
Ölene kadar bekledin, olmayı
Balıkçıların sabahtan akşama kadar balık beklemesi gibi...
Güzel hikayelere konu olan kapı koluydum ben
İnsanlar içerdeki mutluluğu görmek için ezip geçti.
Sessiz bir çocukluk benimkisi...
İstediğini elde edemeyen, suskun bir çocuk
Hiç büyümeyeceğim için gerçekleri konuşamıyorum.

V
Bozuk plakların cızırtılı kısmısın sen çocuk
Sen ki herkesin sevdiği nakaratsın
7’den 70’e herkes seni sever ama
Ağlamaların bütün dünyayı üzer
Bir gülüşünle leyla mecnunu sever
Solmuş bahçende çiçek açar belki
İnanmak istemediğin her ne varsa inanırsın o an
Elbet bir gün güler şansın
Ama sen hala şarkının nakaratını ezberlememişsin
Telaffuzun iyi değil bilirim
Ama yüreğin ...
Yüreğin yakar bir volkanı ...
Yüreğinin sesini anladıysan artık
Büyümüşsün demektir
Alışmışsın seni rahatsız eden yastığına
Çünkü canın acımıyor eskisi gibi
Nazlanmaya çaren yok
Çocukken inandığın kuşlar uçmuyor artık
Gökyüzü parlak değil
İçini yansıt hissettiğin gibi
Kendi gökyüzünü yarat
Kalbinin temizliğiyle.
Güle güle çocuk!

2021/1 21