Page 26 - บทความ พระครูโสภณวีรานุวัตร.

การวิจัยและนวัตกรรมเพื่อการพัฒนาจิตใจและสังคมอย่างยั่งยืนในยุค Thailand 4.0
Research and Innovation for Sustainable Mental and Social Development in Thailand 4.0 643

ระบบการศึกษา: ยุทธศาสตร์เพื่อการศึกษาในการสร้างคน
เป็นที่ทราบกันทั่วไปแล้วว่า ปัจจุบันเข้าสู่สหัสวรรษใหม่เป็นสหัสวรรษแห่งดิจิตอล เป็นยุคที่ความ

เจริญทางเทคโนโลยีวิ่งเข้ามาหาเราอย่างรวดเร็ว มีความแรงและต่อเนื่อง เป็นวัฒนธรรมบริโภค ที่สร้าง
ค่านิยมในวัตถุ และขณะเดียวกัน ก็ได้กัดกร่อนความเป็นมนุษย์ที่มีเหตุผล รุกรานวัฒนธรรมเชิงปัญญาลง
เป็นการรุกราน ที่เห็นได้ชัดในระนาบของคุณภาพคน และคุณภาพการศึกษาของคน และหากพิจารณาอย่าง
ชัดเจนแล้ว จะเห็นได้ว่า ปัญหาของระบบการศึกษาไทยปัจจุบัน เกิดจากหลายปัญหา อาทิ เช่น การศึกษา

ไทยเป็นระบบการศึกษาที่ไร้ปัญญา มีโครงสร้างทางการศึกษามาก ครูอาจารย์สอนไปเรื่อยๆ สอบแบบไม่มี
ปัญญา เปราะหมดทุกระดับไม่ว่า จะเป็นประถม มัธยม อุดมศึกษา ระบบการศึกษาจัดอยู่ในสภาพที่ไร้
6
7
ปัญญา มหาวิทยาลัยอันเป็นชุมชนของผู้ทรงความรู้นั้น แท้ที่จริงกลับมีวิญญาณเป็นทาส เยาวชนไทยเป็น
จ านวนมากไม่รักการอ่าน เด็กหลงติดในสื่อที่ไร้ประโยชน์ การอ่านเป็นทักษะและนิสัยที่ต้องสร้างให้แก่คน
ไทย โดยเฉพาะเยาวชนไทยอย่างเร่งด่วน และจะเห็นได้ว่า ระยะเวลาที่ผ่านมา การศึกษาของไทยได้สะท้อน

ให้เห็นแล้วว่า การขาดเอกภาพทางนโยบาย ส่งผลให้การจัดการศึกษาทั้งระบบของไทย ไม่มีความเป็น
เอกภาพด้านระบบ ทั้งนี้จะเห็นได้จากการวางแผน งบประมาณ การพัฒนาคุณภาพการเรียนการสอน
ประสบปัญหาทั้งด้านปริมาณและคุณภาพ โดยด้านปริมาณ ถึงแม้จะมีสถาบันศึกษาจ านวนมากแล้วก็ตาม
8
อัตราส่วนผู้ได้รับการศึกษาเทียบกับประชากรกลุ่มอายุของประเทศไทยยังนับว่าต่ ามาก หากน ามา

เปรียบเทียบกับประเทศอื่นๆ จากรายงานของ IMD ใน World Competitive Yearbook 1998 พบว่า
อัตราส่วนประชากรอายุระหว่าง 20–24 ปี ที่ได้รับการศึกษาของไทยมีเพียงร้อยละ 18.7 ขณะที่ประเทศ
พัฒนาแล้วอย่างแคนนาดา จัดได้ร้อยละ 102.9 สหรัฐอเมริการ้อยละ 80.6 ส่วนประเทศในเอเชียด้วยกันนั้น
อย่างเกาหลีจัดได้ร้อยละ 48.2 สิงคโปร์ร้อยละ 38.4 และญี่ปุ่นร้อยละ 30.4 หมายความว่าประเทศไทยจัด
การศึกษาอยู่ในอัตราเฉลี่ยที่ยังน้อยกว่าประเทศอื่นๆ ส่วนด้านคุณภาพ ผลการเปรียบเทียบ มหาวิทยาลัยที่

ดีที่สุดในเอเชียของเอเชียวีค (Asiaweek) ในรอบ 2 ปีที่ผ่านมา คงพอจะยืนยันได้ถึงสิ่งที่ต้องพัฒนาอีกมาก
และความสามารถในการแข่งขันรายปัจจัยและจุดแข็งจุดอ่อนของไทย
9
ความสามารถในการแข่งขันของประเทศไทยในปี 2561 ประเทศไทยอยู่ในอันดับที่ 30 จาก
ทั้งหมด 63 ประเทศ โดยลดลงจากอันดับที่ 27 ในปี 2560 ซึ่งจากผลการจัดอันดับที่แบ่งเป็น 4 ด้านได้แก่

6 รองศาสตราจารย์ นายแพทย์ อดุลย์ วิริยเวชกุล, การอุดมศึกษาปริทัศน์ 2, มหาวิทยาลัยมหิดล,
(พฤศจิกายน 2538) หน้า 3.
7 รองศาสตราจารย์ นายแพทย์ อดุลย์ วิริยเวชกุล, การอุดมศึกษาปริทัศน์ 2, หน้า 3-5
8 รุ่ง แก้วแดง, “ทิศทางอุดมศึกษาไทย”, สารปฏิรูป. กรกฎาคม 2541, และอ่านรายละเอียดเพิ่มทัศนะ
เกี่ยวกับเรื่องนี้ได้ ใน รวมบทความทางการศึกษา การศึกษาไทยในเวทีโลก ในรอบปี พ.ศ.2540–2541, ส านักงาน
คณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ ส านักนายกรัฐมนตรี. กรุงเทพมหานคร : รุ่งเรืองสาส์น การพิมพ์. 2541 หน้า 91–
94.
9 ผลการจัดอันดับขีความสามารถในการแข่งขันของประเทศ ประจ าปี 2561 IMD World
Competitiveness 2018 [ออนไลน์], แหล่งข้อมูล:http://thailandcom petitiveness.org/topic detail.
Phplang, [20 กุมภาพันธ์ 2561].