Page 272 - Bir Ölür Bin Doğarız - Kitap

nılmazdı. Herkes bunu biliyordu.

Gerillalar çatışa çatışa Emirgan Deresine gelmişlerdi.

Günlerce aç, susuz yol yürümüş, devlet güçleriyle çatışmışlardı.

Kuşatma daha devam ediyor, yeni çatışmalar yaşanıyordu. Ko-
mutan Kemal Askeri birliğin başında operasyonu yorumluyor,

yoldaşlarına talimatlarını veriyor, yapmaları gerekenleri bir bir

anlatıyordu. Emirgan Deresi 9 Ekim günü binlerce asker tara-
fından kuşatıldı. Helikopterler uçuyor, silahlar patlıyordu. Halk

Kurtuluş Savaşçıları da yeni gelenekler, değerler yaratıyor, kah-
ramanca çarpışıyorlardı.

Devlet güçleri Emirgan Deresini kuşatmaya başladığında
Müfreze Komutanı Halil İbrahim Ekicibil, yanına bir yoldaşını

alarak hemen askerlerin geldiği yöne gitti. Düşman dört bir
yandan geliyordu. Ve Halil İbrahim yanındaki yoldaşını birliğin

yanına gönderdi. Kendisi, birliğin çekilmesi, mevzilenmesi için

zaman kazandıracaktı. Yoldaşları için hayatını ortaya koy-
muştu. O an hiçbir yaşam kaygısı duymamaktaydı. Çünkü, tek

düşüncesi yoldaşlarının güvenliğiydi. Gerilla birliğinin çekil-
mesi, mevzilenmesi için zamana ihtiyaç vardı. İşte bu zamanı

Halil İbrahim düşmandan kazanacaktı. El bombasını çıkararak
bekledi. Askerler iyice yaklaşmıştı. Halil tüm kaygıların dışında,

sakin bekliyordu. Artık zamanı gelmişti. Pimini çektiği bombayı

savurdu. Bir patlama ile askerler olduğu noktada çakıldı. Si-
lahlar patladı, Halil, Emirgan’ın ilk şehidi olmuştu. Tarihimize,

geleneklerimize uygun kendini feda ederek, Parti-Cephe geril-

lasına yakışır şekilde şehit düşmüştü. Gerçekleştirmeyi düşün-
düğü birçok plan vardı. Partili olduğumuzun müjdesini daha

birkaç ay önce almışlardı. Ovacık bölgesini geçecek ve eylem
yapacaklardı. İşte şimdi en büyük eylemini gerçekleştirerek

şehit düştü. Emirgan Deresi o gün ilk kez, komutanımız Halil
İbrahim’in bomba sesleriyle yankılanmıştı. Herkes bu fedakar-

272