Page 314 - Book-LP-Pichit_524 PAGES_1800 Smallest
P. 314
ี
ปฏิบัติชอบ ต้องด�ำรงอยู่ไปได้อย่ำงสง่ำงำมตำมปรกติ พอมำถึงตอนน้ำ
ื
สภำพของตัวเรำท�ำไม่ได้เสียแล้ว จึงได้ด�ำริว่ำ ก็ในเม่อเรำไม่สำมำรถ
จะท�ำได้ ประกอบกับอำยุของเรำก็ ๖๖ ปี เข้ำไปแล้ว ถึงแม้ว่าอาการ
ี
ของโรคเจ็บไข้ได้ป่วยท่มันรุนแรงยังไม่ปรากฏ แต่ว่าโดยสภาพร่างกาย
ี
ี
ี
ี
ท่ทรุดโทรมปานน้ ก็ไม่สามารถด�ารงตนปฏิบัติหน้าท่ไปได้ด้วยด
แน่นอน เห็นว่าเราสมควรจะลาออก เมื่อมำพิจำรณำว่ำ “เรำลำออก”
ั
ี
้ำ
จะมีใครท่ไหนหนอมำรับหน้ำท่แทน คิดได้ว่ำกำรท่จะตงเจ้ำอำวำส
ี
ี
แทนน้ำน ผู้ท่เป็นพระสังฆำธิกำร อย่ำงเช่นเจ้ำคณะต�ำบล เจ้ำคณะ
ี
ั
ี
อ�ำเภอ เจ้ำคณะจังหวัด ท่ำนก็จะต้องพิจำรณำหำพระท่อยู่ในสำย
ื
้ำ
ึ
ี
้ำ
เดียวกัน ในพนท่ซ่งวัดนน ๆ ตงอยู่ ซ่งท่ำนย่อมจะดูว่ำทงฝ่ำย
ั
้ำ
ึ
ั
ั
้ำ
ั
ึ
ั
บรรพชิตเองฝ่ำยหน่ง ฝ่ำยอุบำสกอุบำสิกำ ทำยกทำยิกำท้ำงหลำยน้ำน
ี
เขำมีควำมเห็นประกำรใด ว่ำเขำจะเลือกองค์ไหน เหล่ำนพวกท่ำนก็คง
้ำ
จะได้พิจำรณำกันอยู่หรอก และเม่อเป็นอย่ำงนนท่ำนคงจะพิจำรณำ
้ำ
ื
ั
เลอกเอำลกศษย์ลกหำของหลวงป่เทสก์น่ะแหละ คงจะไม่ไปเอำ
ื
ิ
ู
ู
ู
ี
พระจำกท่อ่น ซ่งลูกศิษย์ลูกหำท่มีมำตำมสำยของหลวงปู่ก็ยังมีอยู่
ี
ึ
ื
ั
ี
หลำยท่ำนหลำยองค์ ถึงแม้ว่ำท่ำนเหล่ำน้ำนจะไม่ได้อยู่ประจ�ำท่วัด
หินหมำกเป้ง แต่ท่ำนก็ไป ๆ มำ ๆ เพรำะท่ำนยังมส�ำนักของท่ำนอยู่
ี
แต่ถ้ำมีกำรอำรำธนำนิมนต์ท่ำนให้กลับมำอยู่วัดหินหมำกเป้ง ก็อำจ
จะมควำมเป็นไปได้ และกเป็นเรองทด เพรำะว่ำครบำอำจำรย์เหล่ำนน
้ำ
ู
่
ื
ี
ี
่
ี
ั
็
ต่ำงท่ำนต่ำงองค์ต่ำงก็เคยพบเคยเห็นหลวงปู่ เคยรู้จักปฏิปทำ เคย
อยู่กับหลวงปู่มำด้วยซ�้ำำก็ยังมีอยู่ ถ้าเรารีบถอยตัวออกมาเสีย
ื
แล้วให้มีการคัดเลือกเจ้าอาวาสองค์ใหม่เสียเร็ว ๆ ซ่งก็คงไม่เป็นอ่น
ึ
ั
ั
ู
ู
ิ
ู
นอกจำกลกศษย์ลกหำของหลวงป่ องค์ทเป็นร่นน้อง ๆ ถดกนไปจำก
ี
่
ุ
เรำน้ำเอง ได้เข้ำมำน่งอยู่เป็นเจ้ำอำวำสแทน อันนี้ก็จะเป็นประโยชน์
ั
ี
อย่างมาก ประกำรแรกก็จะสำมำรถด�ำรงทรงแนวทำงควำมเป็นอยู่
l
300 พระพิชิต ชิตมาโร
