Page 17 - BookHISTORYFULL.indb
P. 17
ตอนที่ ๑
การเรียนรู้วิชาประวัติศาสตร์กับการศึกษาขั้นพื้นฐาน
ควำมเป็นมำของกำรพัฒนำกำรเรียนรู้ประวัติศำสตร์
ื
ปี ๒๕๕๒ สานักงานคณะกรรมการการศึกษาข้นพ้นฐานได้พิจารณาทบทวน
ั
�
ั
การบริหารจัดการ การเรียนรู้ประวัติศาสตร์ ท้งทางด้านหลักสูตร การจัดการเรียนการสอน
ประวัติศาสตร์ในสถานศึกษา เพื่อส�ารวจสภาพปัญหาและหาแนวทางการพัฒนา ทางด้าน
หลักสตรน้น หลักสูตรท่ใช้อยู่ในปัจจุบัน คือ หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขันพ้นฐาน
ั
ู
ื
ี
้
พุทธศักราช ๒๕๕๑ ได้จัดให้สาระประวัติศาสตร์ เป็นหน่งในกลุ่มสาระการเรียนรู้
ึ
�
ื
ี
สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ท่ว่าด้วยเร่องการอยู่ร่วมกันในสังคม โดยกาหนดสาระ
ี
และมาตรฐานการเรียนรู้ใน ๕ สาระ คือ (๑) ศาสนา ศีลธรรม จริยธรรม (๒) หน้าท่พลเมือง
วัฒนธรรมและการด�าเนินชีวิต (๓) เศรษฐศาสตร์ (๔) ประวัติศาสตร์ (๕) ภูมิศาสตร์
การบูรณาการเนื้อหาสาระดังกล่าวไว้ในกลุ่มสังคมศึกษา ศาสนาและวัฒนธรรม
ี
ี
น้ เป็นประเด็นหน่งท่ก่อให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์ ในกลุ่มนักวิชาการโดยเฉพาะในระดับ
ึ
มหาวิทยาลัย ท่เห็นว่า มาตรฐานของวิชาประวัติศาสตร์ในระดับประถมศึกษาและ
ี
�
่
มัธยมศึกษาตากว่าความคาดหมาย และส่งผลกระทบไปถึงการศึกษาต่ออย่างมีประสิทธิภาพ
ในระดับมหาวิทยาลัย นักวิชาการดังกล่าวนี้มีความเห็นร่วมกันว่า มีปัจจัยหลายประการ
ี
ี
ท่มีอิทธิพลต่อความอ่อนด้อยของวิชาประวัติศาสตร์ในระดับโรงเรียน ท่ให้เวลาเรียนวิชา
ื
ประวัติศาสตร์และวิชาอ่นในกลุ่มวิชาทางด้านสังคมศึกษาน้อยเกินไป ท้งท่มีเน้อหาและทักษะ
ี
ื
ั
กระบวนการที่ต้องฝึกฝนจ�านวนมาก และคุณภาพของบุคลากรผู้สอนประวัติศาสตร์ที่เน้น
ื
ไปทางด้านเน้อหาสาระมากเกินไปจนละเลยเร่องทักษะกระบวนการและเจตคติค่านิยม
ื
15
