Page 560 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 560
ั
ประเทศอิตาลี พ.ศ. ๒๓๖๒ (ค.ศ. ๑๘๑๙) ตรงกับปลายรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลย
รัชกาลที่ ๒
จะเห็นได้ว่าตั้งแต่สมัยกรุงธนบุรีเป็นต้นมา ชาวอิตาลีกลับมามีบทบาทในการทำแผนที่สยามและ
ภาคพื้นอุษาคเนย์เริ่มจากแผนที่โดย ดา ราบาตตา และ เดอ บายู พ.ศ. ๒๓๒๒ (ค.ศ. ๑๗๗๙) แผนที่โดย
ซาตตา พ.ศ. ๒๓๒๘ (ค.ศ. ๑๗๘๕) และแผนที่โดย คาสสินี พ.ศ. ๒๓๔๐ (ค.ศ. ๑๗๙๗) (แผนที่ “สยาม
ี่
ประเทศไทย”สมัยรัตนโกสินทร์ พ.ศ. ๒๓๖๑ : ประมวลแผนททางประวัติศาสตร์ทางภูมิศาสตร์ การเมือง กับ
ลัทธิอาณานิคมในอาเซียน – อุษาคเนย์, ๒๕๕๕, น. ๑๓๒)
จากการสืบค้นข้อมูลที่ปรากฏในแผนที่พบว่า คำว่า “Metac” ปรากฏในแผนที่ตั้งแต่สมัยอยุธยา
ิ
ี่
จนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ โดยมีจุดตำแหน่งอยู่ทศเหนือสดของอาณาเขตสยามประเทศ และเป็นเมืองทอยู่เหนือ
ุ
สุดของสยามประเทศในสมัยอยุธยาจนถึงรัตนโกสินทร์
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๗๔
