Page 563 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 563
๒. การวิเคราะห์เปรียบเทียบคำว่า “ทะราก” ตามหลักหลักภาษาไทย
ในหลักภาษาไทย อักษรควบ คือ พยัญชนะ ๒ ตัว ควบหรือกล้ำอยู่ในสระเดียวกัน ในภาษา
ี
บาล-สันสกฤตและเขมรเขามีวิธีเขียนให้เห็นประสมกล้ำกันจริง ๆ คือ เขาเขียนพยัญชนะตัวหน้าเต็มรูป ตัวท ี่
่
อยู่หลังเขียนครึ่งรูปหรือเขียนแต่เชิงพอให้รู้ว่าเป็นตัวอะไรเทานั้น และต้องเขียนไว้ข้างล่างหรือข้างหลงตวหน้า
ั
ั
เสมอ แต่ระเบียบการเขียนของไทยไม่มีวิธีเช่นนั้น เราจึงต้องเขียนเรียงตัวติดกันแต่ให้ถือว่าเป็นพยัญชนะตัว
เดียวกัน ซึ่งจะแบ่งแยกมิได้ เพราะเหตุนี้ จึงมักทำให้เกิดฉงนในการอ่านคำบางคำในภาษาไทยว่าจะเป็นอักษร
ควบหรืออักษรเรียงพยางค์ เช่น เพลา เขมา เป็นต้น ทั้งนี้เพราะไม่มีเครื่องหมายแสดงให้ชัดเจนลงไปว่าเป็นตว
ั
ควบหรือไม่ควบ นอกจากจะอาศัยคำห้อมล้อมเท่านั้น
ลักษณะของอักษรควบ
๑. มีตัว ร ล ว ห เป็นหลัก
๒. จ จะเรียงหน้า หรือข้างหลังตัวอื่นที่มาควบก็ได้ โดยมีการแบ่งเป็น ๒ ประเภทนั้น
คือ ควบกล้ำแท้ และควบกล้ำไม่แท ้
ควบกล้ำแท ้
ควบกล้ำแท้ คือ อักษรควบที่เกิดจากพยัญชนะ ๒ ตัวควบ หรือ กล้ำอยู่ในสระ
เดียวกันได้แก่พยัญชนะที่ควบหรือกล้ำกับตัว ร ล ว เมื่อควบหรือกล้ำกันแล้วจะต้องออกเสียงพร้อมกัน เป็น
์
ตัวสะกด หรือ การรันต ก็ต้องเป็นด้วยกัน ตัวอย่าง เช่น ไกร ตรา คลา กลอง เป็นต้น
ควบกล้ำไม่แท้ คือ อักษรควบที่เกิดจากพยัญชนะ ๒ ตัวควบหรือกล้ำอยู่ในสระ
เดียวกันได้แก่พยัญชนะที่ควบกับตัว ร และตัว ร นั้นจะอยู่หน้าหรือหลังก็ได้ แต่ออกเสียงเฉพาะพยัญชนะตัว
ี
หน้าหรือตัวเลขเพียงตัวเดยว ตัว ร ไม่ออกเสียง หรือบางตัวก็ออกเสยงเปลี่ยนไปเป็นเสียงพยัญชนะอื่นและจะ
ี
เป็นตัวสะกดด้วยกันก็ได้ หรือจะแยกให้ตัวหน้าเป็นตัวสะกดแต่ตัวเดียว และให้ตัวหลังเป็นการันต์ก็ได้
๑. ออกเสียงเฉพาะตัวหน้า จริง ไซร้ ศรัทธา ปราศรัย ศรี เศร้า
ั
๒. ออกเสียงแปรไปเป็นเสียงตัวอื่น ได้แก่ตัว ท ที่ ควบตัว ร แล้วออกเสียงเป็นตว ซ
ดังตัวอย่างที่ผูกเป็นคำประพันธ์เพื่อจำง่าย ดังนี้
“ทรวดทรงทราบทรามทราย ทรุดโทรมหมายนกอินทรี
มัทรี อินทรีย์ มี เทริด นนทรี พุทรา เพรา
ทรวงไทรทรัพย์แทรกวัด โทรมนัสย์ ฉะเชิงเทรา
ตัว “ทฺร” เหล่านี้เรา ออกสำเนียงเป็นเสียง “ซ”
(กำชัย ทองหล่อ, ๒๕๕๔, น. ๘๐-๘๓)
เมื่อนำคำว่า “ทะราก” ที่ปรากฏในบันทึกตำนานพระเจ้ายอดคำทิพย์ วัดลับแลง
หลวง พบว่า จะออกเสียงเป็น ซ และจะอ่านออกเสียงว่า ซาก
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๗๗