Page 567 - หนังสือเมืองลับแล(ง)
P. 567
ิ เศษวรรค ย ร ล ว สํ ห ฬ อํ
ิ ย ร ล ว ส ห ฬ อัง
ภาพที่ ๔๐ ตารางเทียบพยัญชนะตามวรรคในภาษาไทย
ที่มา : https://sites.google.com/site/thvoiceandalphabet/seiyng-phyaychna
๖. การวิเคราะห์เปรียบเทียบคำ “ชากังราว” / “ซากังราว” ในพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยา
ฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิติ์ และคำว่า ชาการาว ( ) ในจารึกหลักที่ ๘ เขาสุมนกูฏ
ิ์
์
เอกสารพระราชพงศาวดารกรุงศรีอยุธยาฉบับหลวงประเสริฐอักษรนิตได้มีการกล่าวถึงเหตุการณท ี่
พระเจ้าติโลกราชได้ยกทัพมาตีเมืองชากังราวความว่า “ศักราช ๘๑๓ มะแมศก ครั้งนั้น มหาราชมาเอาเมืองชา
กังราวได้ แล้วจึงเอามาเมืองสุโขทัย เข้าปล้นเมืองมิได้ ก็เลิกทัพกลับ” คำว่า “ชากังราว” เมื่อนำวิเคราะห์ตาม
หลักภาษาพบว่า พยัญชนะต้นก็อยู่ในฐานเสียงเดียวกันกัน คำว่า “ซาก” นั้นคือฐานตาลุชะ และมีรูปคำ
ื
คล้ายกันกับคำว่า “ชคราว” ที่ปรากกฎในตำนานพื้นเมืองเชียงใหม่ อีกทั้งพยัญชนะพยางค์ที่ถัดจาก ชะ,ชา คอ
ก และ ค ก็ยังอยู่ในฐานเสียงเดยวกันเสยงทเกิดจากฐานคอ (กัณฐชะ) นั้นคือ วรรค ก ประกอบไปด้วย ก ข ฃ
ี
ี่
ี
ค ฅ ฆ ง เช่นเดียวกับคำว่า “ชาการาว” ในจารึกหลักที่ ๘ เขาสุมนกูฏกูฏ ซึ่งเป็นจารึกที่จารึกขึ้นใน พ.ศ.
๑๙๑๑ ในด้านที่ ๔ ของจารึก ปรากฏคำว่า “ชาการาว” พยัญชนะต้นก็ยังอยู่ในฐานเสียงตาลุชะ คือ ช,ซ
ี่
เดียวกันกัน คำว่า “ซาก” ซึ่งใกล้เคียงมากของการอ่านออกเสียง และพยัญชนะพยางค์ทถัดจาก ชะ,ชา คอ ก
ื
และ ค ก็ยังอยู่ในฐานเสียงเดียวกันเสียงที่เกิดจากฐานคอ (กัณฐชะ) เช่นเดียวกัน ในด้านสระของคำทงสาม คอ
ั้
ื
่
ชากังราว ชาการาว ชคราว ก็ไม่แตกต่างกันเพียงแตอ่านออกเสียงสั้นสระ อะ เป็น สระอา เท่านั้น ซึ่งอาจเป็น
การบันทึกจากมุขปาฐะ ทำให้การอ่านออกเสียงยาวออกไปแต่ทั้งนี้รูปของคำยังคงฐานเสียงเดียวกัน
การศึกษาเปรียบเทียบสมมุติฐานเมืองซาก (ทราก) ฯ
หน้า ๘๑
