Page 56 - STAV broj 255

DRUŠTVO

“Zlatni ljiljan” Mirsad Salkić Džaja

S TEKBIROM NA USNAMA

I U JURIŠU I NA SAMRTI

“Nakon što je ranjen, skoro četiri sata bio je živ. Na uniformi,
koju i danas čuvamo kod kuće, vidi se mjesto kroz koje ga

je pogodio metak. Neko mi je pričao da je moj Mirsad, kad
je ranjen, tražio da njegove čizme daju nekom od prisutnih
Piše: Amir SIJAMHODŽIĆ
vojnika. Potom mu je neko od saboraca kazao da to ne

radi jer će njemu trebati. Samo je odgovorio: ‘Neće meni
više trebati.’ Kao da se bio pomirio s tim da neće preživjeti”,
prisjeća se otac Ibrahim

edna od najuspješnijih akcija 105.
bužimske brigade 5. korpusa Armi-
je Republike Bosne i Hercegovine,
J“Munja ‘93”, pored niza pozitivnih
efekata, imala je i osam bolnih razloga
koji su je trajno obilježili kao veliko voj-
no stratište. Tog 11. januara 1993. godi-
ne, pored oslobađanja velike teritorije,
zauzimanja taktički povoljnijih položaja,
likvidacije velikog broja neprijateljskih
vojnika, te zarobljavanja značajne količine
naoružanja, jedinice 105. brigade ostale
su i bez osmerice hrabrih boraca koji su
u izvojevanu pobjedu uložili živote. Nji-
hova su imena: Hasan Šahinović Kobac,
Fikret Tahić, Husein Sijamhodžić, Hu-
sein Šahinović Prco, Ibrahim Bajrekta-
rević, Hilmija Cinac, Enver Abazović i
Mirsad Salkić. Mirsad Salkić nagrađen
je za izuzetnu hrabrost i doprinos u toku
ove briljantne vojne pobjede posthumno
najvišim ratnim priznanjem, znač-
kom “Zlatni ljiljan”, 15. aprila
1994. godine.
Mirsad Salkić (sin
Ibrahima i Fatime) ro-
đen je 1969. godine
u mjestu Čava kod
Bužima. U odbra-
nu Republike Bo-
sne i Hercegovine
aktivno se uklju-
čio u aprilu 1992.
godine. U trenut-
ku pogibije bio je
na dužnosti koman-
dira voda u trećoj četi

56 23/1/2020 STAV