Page 351 - Risale-i Nur - Şualar

ONDÖRDÜNCÜ ŞUÂ 353

yapmıyor, lüzum görmüyor. Fakat bu mes'elede çok masum rençber ve
esnaf adamlar bize az bir münasebetiyle tevkif edilerek, iş zamanında,
çoluk-çocuklarına nafaka tedarik edemediklerinden, şiddetli rikkatime
dokundu. Derinden derine beni ağlattı. Kasem ederim, eğer mümkin
olsaydı, onların bütün zahmetlerini kendime alırdım. Zâten bir kusur varsa
benimdir. Onlar masumdurlar. İşte bu elîm halet için, Yeni Said'in sükûtuna
rağmen, ben diyorum: Madem Isparta ve Denizli ve Afyon müddei-
umumîlerinin yüzer lüzumsuz suallerine bîçare Yeni Said cevab veriyor.
Benim de, onüç sene evvel, başta Kaya Şükrü olarak, dâhiliye vekaletinden
ve şimdiki adliye vekaletinden hukukumuzu müdafaa niyetiyle üç sual
sormak bir hakkımdır.

B i r i n c i s i : Risale-i Nur'un Talebesi olmayan ve yanında yalnız
âdi bir Mektubumuz bulunan Eğirdir'li bir adamın bir jandarma çavuşuyla
vukuatsız bir münakaşa-i lisaniyesi yüzünden, beni ve yüzyirmi adamı
tevkif ile, dört ay mahkeme tahkikinden sonra, onbeş bîçareden başka
bütün beraet kazanmakla, masumiyetleri tahakkuk eden, yüzden ziyade
adamlara binler lira zarar vermek, hangi kanun iledir. Böyle imkânatı
vukuat yerinde istimal etmek hangi usûl iledir? Ve Denizli'de dokuz ay
tedkikten sonra, beraet kazanan yetmiş bîçarelere binler lira zarar vermek,
adaletin hangi düsturu iledir?

ِ
ِ
İ k i n ci S u a l : ىرخُا رزو ةرزاو رِز ت َلو Ferman-ı Esasîsi ile bir
َ
ٰ ْ
َ
َ ْ ٌ َ َ ُ
Kardeşin hatasıyla, diğer öz Kardeşi mes'ul olmadığı halde, yanlış mana
verilmemek için neşrini men'ettiğimiz ve sekiz sene zarfında, bir veya iki
defa elime geçen ve yirmibeş seneden daha evvel aslı yazılan ve
ehemmiyetli noktalarda İmanı şübhelerden ve manası anlaşılmayan bir
kısım müteşabih Hadîsleri inkârdan kurtaran bir küçük Risalenin bizden
uzak bir yerde, bilmediğimiz bir adamda bulunması ile ve yanlış mana
verilmesiyle ve Kütahya ve Balıkesir tarafında bir dokunaklı Mektub
bulunmasıyla bizleri o vakit Ramazan-ı Şerifte ve şimdi bu dehşetli
soğukta pekçok masum rençber ve esnafları, hattâ âdi ve eski bir
Mektubumuz yanında bulunmasıyla ve arabası beni gezdirmesiyle ve bize
bir dostluk münasebetiyle veya bir Kitabımı okumasıyla tevkif edib,
perişan etmek ve maddeten ve manen onlara ve vatana ve millete lüzumsuz
bir