Page 106 - Risale-i Nur - Barla Lahikası

YİRMİYEDİNCİ MEKTUB'UN ÜÇÜNCÜ KISMI VE ÜÇÜNCÜ
ZEYLİN NİHAYETİDİR

(İkinci Sabri ve İkinci Husrev ve Birinci Ali'nin fıkrasıdır)

Ey Yüce Üstad!

Cenab-ı Erhamürrâhimîn'e çok şükürler ki, size, o muazzam
Kitab-ı Mübin'in Hazine-i Hakaikının Miftahını, Rahmetiyle ihsan
buyurmuş. O Hakaik-i Azîme ki, bütün dünya halkının eşedd-i ihtiyaç
ve atş ile, sabırsızlıkla, mütereddid, mütehayyir, "Acaba bir Âb-ı Hayat
bulacak mıyız?" diye bir halette iken, o mahfuz ve mestur Zemzeme-i
Azîmenin musluklarını açarak, her Meşreb Ehlinin müracaatlarında
içirilmemek kabil olmayan bir tarzda, cüz'î küllî hattâ pek âmi olanlar
bile bir damla ile hararetini kestirecek derecede Vazife-i Âliyenizde
münteşir, tekellüfsüz, tasannusuz, çok cihetlerle kanaat-ı kâmile ile
şahid olabildiğimiz bu Vazife ile muvazzaf ve ancak ilm-i bînihayeden
lemaan eden, Arş-ı Huda'ya nazar ile Âleme Rahmete vesile olduğunuz
hengâmda ne diyebilmek mümkün ve ne cesaret!

Hem bütün mümkinatla alâkadar, o muhit ve Ehass-ı Havassın
bile tam faik derecesinde massedebilmesi bence baîd diyebileceğim
seraser Nur olan Eserlere, fakir gibi her hususta nısf değil hiçin hiçi
olanların, bu hususta mütalaa değil, elime Kalem alıp o mübarek Fikr-i
Âlînin içine müşevveş fikrimi karıştırmaktan korkuyorum ve cesaret
edemiyorum. Gaye-i maksad olan, yalnız Üstadım, her hususta
muvaffakıyete kısa nazarım ile bakıyorum. Muvaffakıyetler neticesi,
ِ
bizim için bir Eyyam-ı Mübareke uzaktan uzağa görünüyor. للّٰا ءآش نا
َ ه
ْ َ
ُ
o Yevm-i Mev'udu, Duanız Himmetiyle göreceğiz ve biz görmezsek,
Fütuhat-ı Azîme nâil olan Eserleriniz pek bâlâ bir mevkide
kahramanane müşahede edecekleri şübhesizdir. Cenab-ı Hak sizden
ebedî razı olsun, Dua-yı Âciziyeden başka bir mütalaa dermeyan
edemeyeceğimden o hususu fikr-i âlî, kalb-i safi Kardeşlerime havale
edip, el ve eteklerinize yüzlerim sürerek, kırık dökük sözlerimden
afvınızı dilerim.