Page 95 - Risale-i Nur - İşaratü'l-İcaz

TEVHİD’İN İSBATI 97

4- İnsanların derece-i gafletlerine işarettir.
Muzafun ileyhsiz zikredildiğinden umumî bir tevessümü ifade

eden ۪ىَا Kelimesi; Hitabın umum Kâinata şamil olup, yalnız Farz-ı
ُّ
Kifaye suretiyle Haml-i Emanete ve İbadete insanların tahsis edilmiş
olduklarına işarettir. Öyle ise İbadette insanların kusurları, umum
Kâinata tecavüzdür.
Sonra ۪ىَا Kelimesinde bir icmal ve bir ibham vardır, çünki
ُّ
۪ ن
izafesiz zikredilmiştir. Onun o ibham ve icmali, ا Kelimesiyle izale
۪
س
َ
ُ
ve tafsil edildiğinden, aralarında bir icmal ve tafsil cezaleti meydana
gelmiştir.
۪ ه ا : ۪ىَا nün muzafun ileyhine ivaz olmakla beraber, اي edatıyla
َ
َ
ُّ
çağırılanları tenbih içindir.
۪ سان aslında nisyandan alınmış bir ism-i fâildir, vasfiyet-i
ُ َ
asliyesi mülâhazasıyla insanlara bir itaba işarettir. Yani: Ey İnsanlar!
Ne için Misak-ı Ezelîyi unuttunuz... Fakat bir cihetten de insanlara bir
mazeret yolunu gösteriyor. Yani: Sizin o misakı terketmeniz amden
değil, belki sehiv ve nisyandan ileri gelmiştir.

اودبعُا nidaya cevabdır. Mü’min, kâfir, münafık olan geçen
ُ ُ ْ

tabakalar nida ile çağırıldıklarından; اودبعُا Emri Devam, İtaat, İhlas,
ُ ُ ْ
Tevhid gibi her tabakaya münasib bir manayı ifade eder.
۪ مُكبر : Rab ünvanı اودبعُا ile teklif edilen İbadete bir illet ve bir
ْ َّ َ
ُ ُ ْ
sebebe işarettir. Yani: Sizin Terbiyeniz Rabbinizin Elinde olduğundan,
daima Ona muhtaçsınız. Ve Terbiyenize lâzım olan bütün levazımatı
veren Odur. Onun o Nimetlerine şükür lâzımdır. Şükür ise ancak
İbadettir.
۪ مُكق َ َ ۪۪ ۪ خ ۪ َل ۪ يذَّلَا : يذَّلَا esma-i mübhemeden olduğu için, merci'

ْ
ve