Page 52 - เอกสารประกอบการสอน pdf
P. 52
บทที่ 3 การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนและแนวคิดที่เกี่ยวข้อง 41
3) เป็นกิจกรรมการท่องเที่ยวที่สร้างความเชื่อมั่นเชิงเศรษฐกิจในระยะยาว ให้ผลประโยชน์
ทางเศรษฐกิจและสังคมแก่ผู้มีส่วนได้ส่วนเสียทุกกลุ่มให้กระจายอย่างเป็นธรรม รวมถึงการจ้างงานที่มั่นคง
ื่
และโอกาสในการหารายได้และบริการสังคมเพอชุมชน
นอกจากนี้ ในการประชุม Globe'90 ณ ประเทศคานาดา ได้ให้ค าจ ากัดความ “การท่องเที่ยว
อย่างยั่งยืน” หมายถึง
“การพฒนาที่สามารถตอบสนองความต้องการของนักท่องเที่ยว และผู้เป็นเจ้าของท้องถิ่น
ั
ในปัจจุบัน โดยมีการปกป้องและสงวนรักษาโอกาสต่าง ๆ ของอนุชนรุ่นหลัง การท่องเที่ยวนี้ หมายถึง
ื่
การจัดการทรัพยากรเพอตอบสนองความจ าเป็นทางเศรษฐกิจ สังคม และความงามทางสุนทรียภาพ
ในขณะที่สามารถรักษาเอกลักษณ์ทางวัฒนธรรมและระบบนิเวศด้วย"
ั
ส าหรับการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน (Sustainable Tourism) นั้น ถือเป็นส่วนหนึ่งของการพฒนา
อย่างยั่งยืน (Sustainable Development) โดยการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยได้อธิบายว่า เป็นการ
เดินทางท่องเที่ยว รวมถึงการจัดบริการอน ๆ ทั้งในปัจจุบันและอนาคต โดย 1) ต้องด าเนินการภายใต้
ื่
ขีดความสามารถของธรรมชาติ ชุมชน ขนบธรรมเนียมประเพณี วัฒนธรรม วิถีชีวิตที่มีต่อขบวนการ
ท่องเที่ยว 2) ต้องตระหนักถึงการมีส่วนร่วมของประชาชน และชุมชน ค านึงถึงขนบธรรมเนียมประเพณี
วัฒนธรรม วิถีชีวิตที่มีต่อการท่องเที่ยว 3) ต้องยอมรับให้ประชาชนทุกส่วนได้รับผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจ
ที่เกิดจากการท่องเที่ยวอย่างเสมอภาคเท่าเทียมกัน 4) ต้องชี้น าภายใต้ความต้องการของประชาชนท้องถิ่น
และชุมชนในพื้นที่ท่องเที่ยวนั้น
จากการประชุมระดับโลกเรื่องสิ่งแวดล้อม (Earth Summit, 1992) ในปี พ.ศ. 2535 ที่ นคร ริโอ
เด จาเนโร ประเทศบราซิล นับเป็นจุดเริ่มต้นในการผลักดันความคิด เรื่อง “การพฒนาที่ยั่งยืน
ั
(Sustainable Development)” ส่งผลถึงการให้ความส าคัญเรื่อง “การท่องเที่ยวที่ยั่งยืน” จากกระแส
การพัฒนาการท่องเที่ยว 3 ประการ กล่าวคือ
- กระแสความต้องการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม
- กระแสความต้องการของนักทองเที่ยวที่สนใจการท่องเที่ยวเพื่อการเรียนรู้
่
- กระแสความต้องการในการพัฒนาและให้ความส าคัญกับการมีส่วนร่วมของชุมชนท้องถิ่น
จากข้างต้น เห็นได้ว่า การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน เป็นการจัดการกับทรัพยากรการท่องเที่ยว
โดยการปฏิบัติการตามความต้องการของสุนทรียภาพ เศรษฐกิจและสังคม และรักษาขนบธรรมเนียม
ประเพณีและวัฒนธรรม กระบวนการทางนิเวศวิทยา ความหลากหลายทางชีวภาพ และระบบของสิ่งมีชีวิต
ไว้ด้วย นอกจากนี้แล้ว การได้รับผลประโยชน์ทางด้านเศรษฐกิจ-สังคมที่เกิดจากการกิจกรรมทางด้าน
ื้
การท่องเที่ยว จะต้องตั้งอยู่บนพนฐานของการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติและวัฒนธรรมด้วย บุญเลิศ
จิตตั้งวัฒนา (2542) ได้ให้ความหมายของการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนว่า หมายถึง “การท่องเที่ยวกลุ่มใหญ่
หรือกลุ่มเล็กที่มีการจัดการอย่างดีเยี่ยม เพราะสามารถด ารงไว้ซึ่งทรัพยากรท่องเที่ยวให้มีความดึงดูดใจ
อย่างไม่เสื่อมคลาย และธุรกิจท่องเที่ยวมีการปรับปรุงคุณภาพให้ได้ผลก าไรอย่างเป็นธรรม โดยมี
นักท่องเที่ยวเข้ามาเยี่ยมเยียนอย่างสม่ าเสมอ อย่างเพียงพอ แต่มีผลกระทบทางลบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยที่สุด
และให้คงอยู่อย่างยืนยาว” นอกจากนี้ ยังอธิบายลักษณะของการท่องเที่ยวแบบยั่งยืนไว้ว่า
