Page 19 - Cornice_Grade 3
P. 19

अमृता र


        उसकी पकुतली


        उद् घरोषक : ररो कथा अमृता र उसकी पकुतली माराका बारेमा हरो । एक
        दिन अमृता र उसकी आमा हाटबजार गएका वथए । हाटबजारमा पकुतलीकरो
        एउटा पसल वथररो । पसलमा एउटा राम्रो पकुतली वथररो तर तररो धेरै महँगरो
                                          े
        वथररो । तरसैले तरस पकुतलीलाई कसैले छकन् न सककरो वथएन तर अमृताले
        छकन् ने आँट गररन् ।

        अमृता : आमा ! मलाई ररो पकुतली छकननदिनू न !


                                        कु
        आमा : हिस् िरोरी ! म ररो पकुतली छकननदि्ि र रसकरो लकुगा पनन
                                           ्य
        छकननदि्ि अनन रसकरो नाम हामीले मारा राखनकुपि ल !
               कु
        उद् घरोषक : आमा र अमृता पकुतली छकनेर घरकरो बाटरो लागे ।


        अमृता : आमा ! आमा ! िािाहरू ररसाउनकुहकु्ि छक ?


                                 े
        आमा : खरोइ ! ररसाए भने हामीले क नै गन्य सकिौँ र !
        उद् घरोषक : अमृता र आमा घरमा पकुगे । अमृताले आफनरो पकुतली सबैलाई
        िेखाई तर उसका िाइ र भाइ खकुसी भएनन् ।


        िाइ : आमा अमृतालाई मात्रै छकन पकुतली छकननदिनकुभएकरो ?

        भाइ : हामीलाई खरोइ त ?


        आमा :  वतमीहरूसँग पछहलेिेखख नै बल, खेलौना गाडी र पकुतली िन् ।
        तरसैले मैले नछकननदिएकी । अब चकुप लागेर करोठामा गएर खेल न !

        उद् घरोषक : तररो रात िाइ र भाइ अमृताकरो करोठामा गएर पकुतली मारालाई
        चरातन खरोजे । उनीहरूकरो खसराकखकुसकुक आिाज सकुनेर
        बाबा आउनकुभररो ।

                               े
        बाबा : िरोराहरू ! वतमीहरूले क गरेका ? आफनी बछहनीकरो पकुतली
        चरात् नकु हकु्ि ? वतमीहरूसँग आफनै खेलौनाहरू िन् नन ! खेलनै मन लागे
        बछहनीसँग ममलेर बर रही पकुतली खेलिा हकु्ि ! चरातरौ भने त न बछहनीले
                 े
        खेलन पाउँि न त वतमीहरूले पाउँिौ । अब बछहनीसँग माफी माग !
        उद् घरोषक : भरोललपलट वबहान भाइ र िाइले एउटा कागजमा क्षमा मागेर
        लेखे ।


        िाइभाइ : हामीलाई माफ गररिेऊ अमृता ! अबिेखख हामी रसतरो काम
        गिदैनौँ ।

        अमृता : हिस् ! म माफ गररदि्ि ।
                                कु

        उद् घरोषक : तरसपछि सबै जना खकुसी भएर बसे ।

        - कश् िी असधकारी
   14   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24