Page 112 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 112

112  ใครๆ กอยากเป็น...ลกรัก
                                   ู
                          ็

                                 �
                                                                         ึ
                                 ื
                          ื
                          �
                   ิ
                                                       ั
                                               ั
                 อธิษฐานเผอผมเรัองความป็ลอด่ภูยบนรัถบส และพ่อผมกลบถงบ้าน
                                                                      ั
                                                        ื
                                                        �
                              ำ
                                                                      ั
                                           ั
                                ั
                 เรัาจิะให์้ความสาคญอย่างมากกบการัแบ่งป็ันเรัองรัาวในแต่ละวนของเรัา
                                 ็
                                                 ำ
                 แกกันและกัน การัเป็นผ้นาในโบสถ์อาจิที่าให์รัสึกโด่ด่เด่�ยวได่้เชิ่นกัน และเรัา
                                                     ้
                   ่
                                                     ้
                                                     ู
                                                             ่
                                    ู
                                     ำ
                  ู
                                         ้
                   ึ
                                                 �
                                                   ั
                                                                            ั
                                                 ึ
                                                          ั
                 รั้สกว่ามนชิ่วยได่้มากห์ากได่แบ่งเบาซงกนและกน และอธิษฐานด่วยกน
                                                                  ิ
                        ั
                                                                         ้
                      ่
                                               ่
                      �
                 ก่อนที่จิะเอนตัวลงนอนตอนเกือบเที่�ยงคืน
                                          �
                                          ื
                                                                     �
                                              ่
                                                   ึ
                                                      ั
                                                                     ั
                                                   �
                                                               ื
                                                ิ
                                                             ั
                                                                            ิ
                                                                         ู
                                         ่
                                                                       ู
                      และในป็ีค.ศ.2006 มเรัองด่เกด่ขนกบเรัา น�นคอเรัาที่งค่ถกเชิญ
                                                  ั
                                                             �
                       �
                                 ็
                    ู
                                                                         ั
                              ่
                                                                         �
                                    ่
                                        ่
                       ่
                                      ั
                 ไป็พ่ด่ที่สถาบันลแอบบ มนด่มากเพ่รัาะน�นเป็็นสถานที่ที่เรัาพ่บกันครังแรัก
                                                               ่
                                                             ่
                                                               �
                                                                  ่
                                                                   ่
                                                                    �
                       ่
                                                                    ่
                                                                  �
                                                ั
                                                                            ุ
                                   ่
                 เรัาจิงมความที่รังจิาด่ๆ มากมายที่น�น มนเป็็นชิ่วงเวลาที่ด่ที่ได่้ขอบคณ
                                              �
                                              ่
                                 ำ
                                                    ั
                     ึ
                        �
                                          ่
                                           ั
                                                               ั
                                                                          ุ
                                                 ั
                        ่
                 พ่รัะเจิ้าที่อวยพ่รัะพ่รัให์้เรัาได่้มกนและกน และได่้ตรัะห์นกว่าเรัาเห์นคณค่า
                                                                       ็
                                                   ่
                                           ่
                                                       ำ
                 ในกันและกันมากแค่ไห์น เรัามความสุขที่�ได่้ที่างานคู่กัน เพ่รัาะมันก็นาน
                           ั
                 มาแล้วนบตงแต่ตอนที่เรัาได่้รับใชิ้พ่รัะเจิ้าด่้วยกนภูายนอกโบสถ์ของเรัา
                        ั
                           �
                                          ั
                                    ่
                                    �
                                                         ั
                 และมันกด่่สาห์รัับผมที่จิะไม่ต้องเป็็นภูรัรัยาศิษยาภูิบาลสักครั�งห์น�ง!
                        ็
                                                                       ึ
                                                                   ั
                                    ่
                           ำ
                                    �
   107   108   109   110   111   112   113   114   115   116   117