Page 140 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 140

140  ใครๆ กอยากเป็น...ลกรัก
                                   ู
                          ็

                                                                  ั
                                                             ั
                        ฉัันมาเป็นคริสูเตียนเม้�อปีที่ี�แล้ว...  และต�งแต�น�นมาชีวิตฉัันก็
                                                   ู
                     เปลี�ยนแปลงไปมาก! ตอนนี�ฉัันเป็นผ้ช�วยในการนำากลุ�มวัยรุ�นคริสูเตียน
                     ห็ลายกลุ�ม...ช�วยให็้พวกเขาใช้ชีวิตเพ้�อพระเจ้าและสูรรเสูริญพระองค์...
                     อีเมลนี�สู�งมาเพ้�อแสูดงความขอบคุณคุณจริงๆ ที่ี�เขียนห็นังสู้อเล�มนี�และ
                            ั
                                                �
                     ช�วยให็้ฉันรู้สูึกเป็น “มนุษย์” มากขึน


                                                                          �
                        [8.] พออ�านห็นงสู้อ ผมไม่อยากเป็็น...เด็็กเหลืือขอ จบเป็นรอบที่ีสูาม
                                    ั
                     ผมรู้สูึกว�าผมต้องเขียนถึงคุณเพ้�อบอกให็้รู้ว�ามันสูร้างแรงบันดาลใจให็้ผม
                     มากแค�ไห็น ห็ลังจากอย�ในเร้อนจำาที่ี�สูปริงฮิลเป็นเวลาห็กเด้อน ผมสูามารถ
                                       ู
                         �
                     พูดยำาคำาของคุณได้เลยว�า ความเช้�อในพระคริสูต์ที่ำาให็้ชีวิตเปลี�ยนแปลง
                     จริงๆ
                        ชวงเวลาที่สูปริงฮิลน�เอง ผมได้กลับมาเช�อพระเจ้าอีกครั�ง ตอนถูกตัดสูิน
                          �
                                        ี
                                �
                                ี
                                                       ้
                     โที่ษ ผมรู้สูึกว�าโลกที่ั�งใบพังที่ลายลงแล้ว และห็มดห็วังอย�างสูิ�นเชิง รู้สูึกว�า
                     ผมได้ที่ำาให็้ครอบครัวและเพ้�อนฝัู่งผิดห็วังมากแค�ไห็น แต�ภายในสูองสูาม
                                      ั
                                ั
                      ั
                     สูปดาห็์ผมกลบตระห็นกได้ว�าสูิ�งใดที่ี�ขาดห็ายไปจากชีวิตผมตลอดยี�สูิบห็้าปี
                     ที่ี�ผ�านมา...ผมยินดีที่ี�จะบอกคุณว�าห็นังสู้อของคุณถูกสู�งต�อให็้คนอ�านไปที่ั�ว
                     เร้อนจำาสูปริงฮิลเลย...ผมห็วังว�าที่ันที่ีที่ี�โที่ษห็กเด้อนของผมสูิ�นสูุดลง ผมจะ
                                     ั
                                                     ั
                     ได้ช�วยเห็ล้อในงานพนธกิจของพระเจ้าที่ี�น�นและในเร้อนจำาอ้�นๆ ในที่้องถิ�น
                     ไม�ที่างใดกที่างห็นึ�ง พระเจ้ากำาลังที่ำางานอันยิ�งให็ญ�ในเร้อนจำาต�างๆ ของ
                             ็
                                                                ั
                     ประเที่ศินี� และผมรู้สูึกว�าในปีต�อๆ ไป เราจะได้เห็็นการอศิจรรย์อีกมากมาย
                                                     ั
                     ในพระนามของพระองค์ ขอแสูดงความนบถ้อในพระคริสูต์...

                        [9.] ฉัันเพิ�งอ�านห็นังสู้อ ผมไม่อยากเป็็น...เด็็กเหลืือขอ จบ และฉััน
                     อยากจะบอกคุณว�ามันมีผลกระที่บอย�างลึกซ็ึ�งต�อฉััน และอยากบอกคุณว�า
                     ฉันดีใจเห็ล้อเกินที่ี�พระเจ้าที่รงใช้ชีวิตวยเดกอนเลวร้ายและเจบปวดของคุณ
                                                       ั
                                                                   ็
                      ั
                                                  ั
                                                     ็
                                                      ั
                     มาเป็นเคร้�องม้อในการสูำาแดงพระสูิริอันอศิจรรย์ของพระองค์ในชีวิตของ
                     คุณและในชีวิตของคนเห็ล�านนที่ี�คุณได้พบเจอ...
                                            ั
                                            �
   135   136   137   138   139   140   141   142   143   144   145