Page 139 - Somebody's Child CC Version.indd
P. 139
พลงที่ี�สูร้างความเปลี�ยนแปลง 139
ั
“เห็ม้อนห็นูเลย” ฉัันนึกถึงความแตกต�างอย�างสูิ�นเชิงระห็ว�างห็้องใต้ห็ลังคา
ู
ของคุณกับห็้องสูีชมพูสูดของเธอที่ี�มีตุ�กตาห็มีและตุ�กตานางฟั้าอย�เต็ม
็
ั
็
ั
ไปห็มด และฉันกอธิษฐานขอให็้ตวเองเข้มแขง!
มันได้ผล ฉัันเล�าเร้�องให็้สู�นกระชับและเรียบง�าย แต�ยังสูามารถนำาไปถึง
ั
ประเด็นที่ี�ว�าพระเจ้าที่รงรักพวกเขาทีุ่กคนและจะที่รงช�วยเห็ล้อพวกเขา
้
�
ั
�
และห็ลังจากน�นพระเจ้าจะที่รงสูองแสูงผานพวกเขาเพ�อไปชวยเห็ลอคนอ�น
�
้
้
ต�อไป ขอบคุณมากสูำาห็รับการแบ�งปันชีวิตของคุณ ฉัันอธิษฐานเผ้�อคุณและ
ครอบครัวของคุณ รวมถึงงานเยาวชนต�างๆ ที่ี�คุณมีสู�วนร�วมอย�ในขณะนี �
ู
ตอนนี�เราดูแลเด็กอายุสูิบห็้าอย�คนห็นึ�งด้วย และกลุ�มเพ้�อนที่ี�เธอไปคบ
ู
ั
�
ด้วยนนน�าจะสูามารถไปใช้งานรถบสูได้อย�างแน�นอน
ั
ั
ขอแสูดงความนบถ้อในพระคริสูต์...
ั
ั
ั
[7.] ฉันเพิ�งอ�านห็นงสู้อของคุณจบ และรู้สูึกว�าฉันควรจะเขียนถึงคุณ
ี
้
ำ
้
ห็นังสูอของคุณที่าให็้ฉัันต�นตันใจ และมันดึงความที่รงจาเร�องชวิตวัยเด็ก
้
ำ
ของฉัันห็ลายเร้�องกลับมา ฉัันมีชีวิตวัยเด็กที่ี�ไม�ค�อยจะม�นคง และตอนนี�
ั
ั
�
็
ั
บางครังกยงคงรู้สูึกถึงผลกระที่บของมน
็
�
้
้
ี
�
ำ
ึ
ประเด็นสูาคัญอยางห็น�งในห็นังสูอของคุณที่�โดนใจอยางมากกคอตอนที่ ี �
ั
คุณเขียนไว้ว�า “ไม�มีใครรู้ห็รอกว�าบาดแผลในใจน�นจะให็ญ�ห็ลวงเพียงใด
ู
ห็ร้อจะคงอย�นานแค�ไห็น เม้�อเด็กเล็กๆ คนห็นึ�งเกิดความรู้สูึกห็วาดกลัว
ั
ห็ว�นไห็ว ขาดความรัก และการที่ะนุถนอมต�งแต�ช�วงเวลาแรกเริ�มในชีวิต”
ั
มันตรงใจฉัันเลย ถึงแม้ตอนนี�ฉัันจะมีกลุ�มเพ้�อนและได้รับการสูนับสูนุน
็
อย�างดีเยี�ยม... แต�บางครั�งฉัันกรู้สูึกว�ามันยากเห็ล้อเกินที่ี�จะรักพวกเขา
เพราะฉัันกลัวอยู�เสูมอว�ามันจะไม�ยั�งย้น บางครั�งฉัันรู้สูึกว�ามันยากที่ี�จะบอก
�
เร้�องนีกับคนอ้�นเช�นกัน เพราะไม�อยากให็้พวกเขารู้สูึกว�าฉัันอย�ใน “จุดที่ี�แย�”
ู
และกำาลงลำาบาก เพราะมนไม�ได้เป็นเช�นนน ฉันได้รบการเยียวยาแล้ว แต�
ั
ั
ั
�
ั
ั
็
�
บางครังกยงรู้สูึกเจบปวดอย� ู
ั
็
