Page 79 - Naklen Öyküler

süre yanıt gelmedi. Oysa arka arkaya gönderilen mektuplar saye-
sinde yazışmamız neredeyse konuşma havasındaydı. Telaşlandım.
Ona, benim için anlamı kadar riski de büyük olan bir çağrı yapı-

yordum. Öncesinde paylaştıklarımızla ikimiz de bu aşamaya hazır
olduğumuzu birbirimize hissettirmiştik. Belki de bana öyle gelmişti.
Yüzyıl gibi gelen sessizlikten sonra, ben uzun açıklamalarla dolu bir
mektup bekliyorken yalnızca “Bir kalp daha kırmak istemiyorum.”

yazısı ekranıma düştü.

Bağlanmaktan korktuğunu, oyuna hazır olup da iş ilişkiye
döndüğünde hevesinin geçtiğini anlayıvermiştim. Daha önceki iliş-

kilerinde kalp kıran tarafın o olmasının başka açıklaması yoktu. As-
lında beni en çok, o âna dek yaşadığımızı bir ilişki olarak görmemiş
olması kırdı.

Başka nasıl bir son bekliyordum, bilmiyorum. Bir oyun ola-
rak başlamıştı. Ben kendimi ondan fazla kaptırmıştım. Bir dünya
kurmuştum. İçinde mutlu olmuştum. Oyunları ona anlatıyor olmam,
benim gözümde onu da bir oyuncu haline getirmişti. Şimdi ise onu

oyunbozan olarak görüyordum. Mızıkçılıkla suçlayabilsem, belki
bir başıma kalmayı daha kolay kabullenebilirdim. Oysa sonradan

Bir sarkı çekiyor canım

Sözlerini henüz bilmedigim

Uzak diyarların halk türküsü

Bana ana dilim kadar yakın

79