Page 80 - Naklen Öyküler
P. 80

fark ettim ki yaşananların hepsi benim algılarım üzerine kuruluydu.
                    Baştan beri bu oyunun tek taraflılığını görmezden gelsem de
             sanırım bilinçaltım her zaman farkındaydı. Kızmaktan yorulana dek

             kendime kızdım. Sonra bağışladım; kendimde keşfettiğim yeni gü-
             cün hatırına: Düş gücümün… Bana oyun oynamayı öğreten, sev-
             diren bu güce, özgür bıraktığım benliğime sıkı sıkı sarıldım. En iyi
             oyun arkadaşımın aslında kim olduğunu da böylece öğrenmiştim.


                    Yazışmalarımızın başlarında yazdığım şiir, bilgisayar ekranı-
             nın kıyısına iliştirdiğim bir kâğıtta duruyordu. Bir kez daha okudum:


                    O şarkıyı dinlediğimi sanırken birdenbire sessizliğin ortasında
             kalmıştım.

                    En başından başlayarak yaşadıklarımızı düşündüm. Sonra boş

             bir sayfa açıp onları da yazdım.





             Avucunda titreyen bir kuşu

             Sevmeye çalıştın mı hiç?


             Sen okşamak istedikçe

             Tedirgin tüyleri titreyen,


             Ürkek soluk alış verişi

             Sen öptükçe sıklaşan,


             Göğsünde dolaştıkça parmakların

             Kanadı yarım açık; kaçma ânını kollayan,


             Kulağı kirişte, seste

             Sevgi sözlerini duymayan.




             80
   75   76   77   78   79   80   81   82   83   84   85