Page 80 - Naklen Öyküler
P. 80
fark ettim ki yaşananların hepsi benim algılarım üzerine kuruluydu.
Baştan beri bu oyunun tek taraflılığını görmezden gelsem de
sanırım bilinçaltım her zaman farkındaydı. Kızmaktan yorulana dek
kendime kızdım. Sonra bağışladım; kendimde keşfettiğim yeni gü-
cün hatırına: Düş gücümün… Bana oyun oynamayı öğreten, sev-
diren bu güce, özgür bıraktığım benliğime sıkı sıkı sarıldım. En iyi
oyun arkadaşımın aslında kim olduğunu da böylece öğrenmiştim.
Yazışmalarımızın başlarında yazdığım şiir, bilgisayar ekranı-
nın kıyısına iliştirdiğim bir kâğıtta duruyordu. Bir kez daha okudum:
O şarkıyı dinlediğimi sanırken birdenbire sessizliğin ortasında
kalmıştım.
En başından başlayarak yaşadıklarımızı düşündüm. Sonra boş
bir sayfa açıp onları da yazdım.
Avucunda titreyen bir kuşu
Sevmeye çalıştın mı hiç?
Sen okşamak istedikçe
Tedirgin tüyleri titreyen,
Ürkek soluk alış verişi
Sen öptükçe sıklaşan,
Göğsünde dolaştıkça parmakların
Kanadı yarım açık; kaçma ânını kollayan,
Kulağı kirişte, seste
Sevgi sözlerini duymayan.
80