Page 119 - 2557 เล่ม 1

๑๑๙

คดีสืบเนื่องจากศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจําเลยทั้งสองมีความผิดตามพระราชบัญญัติ
ควบคุมการแลกเปลี่ยนเงิน พ.ศ.๒๔๘๕ มาตรา ๓, ๔, ๘, ๘ ทวิ พระราชบัญญัติศุลกากร

พ.ศ.๒๔๖๙ มาตรา ๒๗ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐ การกระทําของจําเลยทั้งสอง

เป็นกรรมเดียวผิดกฎหมายหลายบทให้ลงโทษจําเลยทั้งสองตามพระราชบัญญัติศุลกากร
พ.ศ.๒๔๖๙ ซึ่งเป็นบทหนัก ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ จําคุกจําเลยทั้งสอง

คนละ ๑ ปี และจําเลยทั้งสองมีความผิดตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ.๒๕๒๒

มาตรา ๑๘ วรรคสอง, ๖๒ วรรคหนึ่ง ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐ อีกกระทงหนึ่ง
จําคุกคนละ ๔ เดือน และจําเลยที่ ๑ มีความผิด ตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ.๒๕๒๒

มาตรา ๒๖, ๒๗ (๒), ๖๖ ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๘๐ อีกกระทงหนึ่ง ลงโทษจําคุก

๔๐ วัน จําเลยทั้งสองให้การรับสารภาพในชั้นจับกุมและชั้นสอบสวนและนําสืบเป็นประโยชน์
แก่การพิจารณามีเหตุบรรเทาโทษลดโทษให้กึ่งหนึ่ง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘

คงลงโทษจําเลยทั้งสอง ตามพระราชบัญญัติศุลกากร พ.ศ.๒๔๖๙ มาตรา ๒๗ จําคุกคนละ
๖ เดือน ตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๑๘ วรรคสอง, ๖๒ วรรคหนึ่ง

จําคุกคนละ ๒ เดือน และลงโทษจําเลยที่ ๑ ตามพระราชบัญญัติคนเข้าเมือง พ.ศ.๒๕๒๒

มาตรา ๒๖, ๒๗ (๒), ๖๖ จําคุก ๒๐ วัน การกระทําของจําเลยทั้งสองเป็นความผิดหลายกรรม
ให้เรียงกระทงลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๑ รวมลงโทษจําเลยที่ ๑

จําคุก ๘ เดือน ๒๐ วัน ลงโทษจําเลยที่ ๒ จําคุก ๘ เดือน ของกลางให้ริบ จ่ายรางวัลแก่

เจ้าพนักงานผู้จับกุมร้อยละ ๒๐ ของเงินของกลาง
จําเลยทั้งสองอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า โทษจําคุกจําเลยทั้งสองให้รอการลงโทษไว้

มีกําหนด ๒ ปี นอกจากที่แก้ให้เป็นไปตามคําพิพากษาของศาลชั้นต้น
โจทก์ยื่นคําร้องขอให้ศาลอุทธรณ์แก้ไขคําพิพากษาศาลอุทธรณ์เฉพาะ

ส่วนคําขอท้ายฟ้องภายหลังคดีถึงที่สุดโดยอ้างว่า โจทก์ขอให้ศาลจ่ายเงินสินบน