Page 118 - 2557 เล่ม 1

๑๑๘

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๖๑๖/๒๕๕๗ พนักงานอัยการ

สํานักงานอัยการสูงสุด โจทก์
นายมงคล สังขนนท์ กับพวก จ าเลย

ป.วิ.อ. นําบทบัญญัติ ป.วิ.พ. มาใช้, แก้ไขคําพิพากษาหรือคําสั่ง มาตรา ๑๕, ๑๙๐

ป.วิ.พ. การแก้ไขข้อผิดพลาดเล็กน้อย มาตรา ๑๔๓

ป.วิ.อ. ภาค ๓ ลักษณะ ๓ ค าพิพากษาและค าสั่ง มาตรา ๑๙๐

บัญญัติห้ามมิให้แก้ไขค าพิพากษาหรือค าสั่งซึ่งอ่านแล้ว นอกจากแก้ถ้อยค า

ที่เขียนหรือพิมพ์ผิดพลาดไว้โดยเฉพาะแล้ว จึงมิใช่กรณีที่วิธีพิจารณาข้อใด

ซึ่งตาม ป.วิ.อ. มิได้บัญญัติไว้โดยเฉพาะ ที่ ป.วิ.อ. มาตรา ๑๕ บัญญัติให้น า
บทบัญญัติแห่ง ป.วิ.พ. ภาค ๑ ลักษณะ ๖ ค าพิพากษาและค าสั่ง หมวด ๒

ข้อความและผลแห่งค าพิพากษาและค าสั่ง มาตรา ๑๔๓ มาใช้บังคับเท่าที่

จะพอใช้บังคับได้ ทั้งการแก้ไขข้อผิดพลาดหรือผิดหลงเล็กน้อยตาม ป.วิ.พ.
มาตรา ๑๔๓ ก็มีลักษณะเช่นเดียวกับ ป.วิ.อ. มาตรา ๑๙๐ ที่ต้องเห็น

ประจักษ์ว่าเป็นการผิดพลาดผิดหลงอันมาจากความไม่ถูกต้องของการเขียน

การพิมพ์ ในการสะกดตัวอักษรของถ้อยค าที่แสดงให้เห็นเจตนาหรือ

วัตถุประสงค์ความมุ่งหมายในการสื่อความหมายของผู้เขียนหรือผู้เรียง

ในเรื่องนั้น ๆ ท าให้ถ้อยค านั้นไม่มีความหมาย มีความหมายกลับกัน
ความหมายของผลไม่สัมพันธ์กับเหตุที่กล่าวก่อนหน้านั้น การที่โจทก์ขอให้

แก้ไขค าพิพากษาศาลอุทธรณ์ที่พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้จ่ายรางวัล

แก่ผู้จับกุมร้อยละ ๒๐ ของเงินของกลาง เป็นให้จ่ายสินบนน าจับร้อยละ ๓๐

รางวัลแก่ผู้จับร้อยละ ๒๕ ของเงินของกลาง จึงมิใช่ทั้งการแก้ไขถ้อยค า

ที่เขียนหรือพิมพ์พลาด ตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๑๙๐ และการแก้ไขข้อผิดพลาด
หรือผิดหลงเล็กน้อยตาม ป.วิ.พ. มาตรา ๑๔๓

______________________