Page 116 - 2557 เล่ม 1

๑๑๖

ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จําเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา ๒๘๘ จําคุก ๑๕ ปี จําเลยให้การรับสารภาพเป็นประโยชน์แก่การพิจารณา

มีเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๗๘

คงจําคุก ๗ ปี ๖ เดือน ริบของกลาง
จําเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษายืน

จําเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเบื้องต้นฟงงเป็นยุติว่า จําเลยจดทะเบียน

สมรสกับนายสําเนียง มีบุตรด้วยกัน ๓ คน ผู้ตายเกี่ยวข้องเป็นภริยาน้อย

ของนายสําเนียง ก่อนเกิดเหตุ ๑๓ วัน นายสําเนียงพาผู้ตายซึ่งตั้งครรภ์ ๖ เดือน
มาพักอาศัยอยู่ที่บ้านไม่มีเลขที่ ซึ่งปลูกสร้างอยู่บริเวณเดียวกันกับบ้านของ

นายสําเนียงและจําเลย ในวันและเวลาเกิดเหตุตามฟ้องจําเลยมาพบผู้ตายที่บ้าน
เพื่อทวงถามผู้ตายให้ชําระหนี้เงินกู้ แล้วเกิดการโต้เถียงท้าทายกันเป็นเหตุให้

จําเลยใช้ท่อนเหล็กและมีดของกลางตีศีรษะและเชือดคอผู้ตายจนเป็นเหตุให้

ผู้ตายถึงแก่ความตาย
ปงญหาต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจําเลยมีว่า จําเลยฆ่าผู้ตายโดยบันดาลโทสะ

หรือไม่ เห็นว่า ข้อเท็จจริงได้ความจากคําเบิกความของจําเลยว่า จําเลยทราบ

เรื่องที่ผู้ตายเป็นภริยาน้อยของสามีตนมานานถึง ๓ เดือนแล้ว จําเลยเคยโทรศัพท์
ไปด่าว่าผู้ตาย เมื่อพบกันก็ต่อว่ากันบ้างแต่ไม่เคยลงมือตบตีกัน จําเลยเคยไป

ทวงหนี้ผู้ตายถึงบ้านมาแล้ว ๒ ครั้ง และในวันเกิดเหตุจําเลยก็เป็นฝ่ายไปทวงถามหนี้

ผู้ตายถึงบ้าน ถ้อยคําที่โต้ตอบกันได้ความเพียงว่า จําเลยบอกให้ผู้ตายใช้หนี้จําเลย
ผู้ตายบอกว่ากูได้ผัวมึงมาเป็นผัวกูแล้วก็หักหนี้กันไปซิ จําเลยบอกว่าถ้าไม่ให้

ก็ไม่ยอม ผู้ตายบอกว่าก็เข้ามาซิ พร้อมกับหยิบมีดทําครัวจากเขียงในครัวมาถือ

แล้วบอกว่ามึงอยากได้ก็เข้ามาซิ ถ้อยคําของผู้ตายดังกล่าวมีลักษณะเป็นเพียง
ถ้อยคําที่ก้าวร้าว ยั่วยุ ท้าทาย โดยไม่ให้ความเคารพหรือยําเกรงภริยาหลวง

เท่านั้น ประกอบกับผู้ตายซึ่งตั้งครรภ์ถึง ๖ เดือน ไม่ได้เป็นฝ่ายเดินเข้าหาเพื่อ

ทําร้ายจําเลย แต่จําเลยถอยหลังออกมาแล้วหยิบท่อนเหล็กของกลางที่วางอยู่ชายคา