Page 115 - 2557 เล่ม 1

๑๑๕

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๓๘๔/๒๕๕๗ พนักงานอัยการจังหวัดลพบุรี โจทก์

นางบุญถม หวลคะนึง จ าเลย
ป.อ. บันดาลโทสะ มาตรา ๗๒

จ าเลยทราบเรื่องที่ผู้ตายเป็นภริยาน้อยของสามีตนมานาน
ถึง ๓ เดือนแล้ว จ าเลยเคยโทรศัพท์ไปด่าว่าผู้ตาย เมื่อพบกันก็ต่อว่ากันบ้าง

แต่ไม่เคยลงมือตบตีกัน จ าเลยเคยไปทวงหนี้ผู้ตายถึงบ้านมาแล้ว ๒ ครั้ง

และในวันเกิดเหตุจ าเลยก็เป็นฝ่ายไปทวงถามหนี้ผู้ตายถึงบ้าน ถ้อยค า

ที่โต้ตอบกันได้ความเพียงว่า จ าเลยบอกให้ผู้ตายใช้หนี้จ าเลย ผู้ตายบอกว่า

กูได้ผัวมึงมาเป็นผัวกูแล้วก็หักหนี้กันไปซิ จ าเลยบอกว่าถ้าไม่ให้ก็ไม่ยอม
ผู้ตายบอกว่าก็เข้ามาซิ พร้อมกับหยิบมีดท าครัวจากเขียงในครัวมาถือ

แล้วบอกว่ามึงอยากได้ก็เข้ามาซิ ถ้อยค าของผู้ตายดังกล่าวมีลักษณะเป็นเพียง

ถ้อยค าที่ก้าวร้าว ยั่วยุ ท้าทาย โดยไม่ให้ความเคารพหรือย าเกรงภริยาหลวง
เท่านั้น ประกอบกับผู้ตายซึ่งตั้งครรภ์ถึง ๖ เดือน ไม่ได้เป็นฝ่ายเดินเข้าหา

เพื่อท าร้ายจ าเลย แต่จ าเลยถอยหลังออกมาแล้วหยิบท่อนเหล็กของกลาง

ที่วางอยู่ชายคาข้างบ้าน แล้วเข้าไปในครัวใช้เหล็กที่ถือไปตีที่ศีรษะผู้ตาย

ก่อนโดยตีประมาณ ๓ ครั้ง ผู้ตายล้มลงและมีดหลุดจากมือ จ าเลยใช้มีด

ดังกล่าวปาดคอผู้ตายครั้งเดียว เช่นนี้ ตามพฤติการณ์แห่งคดีข้างต้นหาใช่
เป็นการข่มเหงจ าเลยอย่างร้ายแรงด้วยเหตุอันไม่เป็นธรรม กรณีจึงฟังไม่ได้

ว่าจ าเลยฆ่าผู้ตายโดยบันดาลโทสะตาม ป.อ. มาตรา ๗๒

______________________

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจําเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๓,
๒๘๘ ริบท่อนเหล็กและอาวุธมีดของกลาง

จําเลยให้การว่ากระทําความผิดโดยบันดาลโทสะ