Page 125 - 2557 เล่ม 1

๑๒๕

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๗๐๓/๒๕๕๗ พนักงานอัยการ

จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ โจทก์
นายกุชช์ชาญหรือกุญช์ชาญ

เพชรนิล จ าเลย

ป.วิ.อ. คดีแพ่งเกี่ยวเนื่องกับคดีอาญา มาตรา ๔๖, ๔๗

ความผิดฐานยักยอกนั้น ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง โจทก์ไม่

อุทธรณ์จึงยุติไปตามค าพิพากษาศาลชั้นต้น เมื่อการกระท าของจ าเลย
ไม่เป็นความผิดอาญาฐานยักยอก ที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๗ มีค าพิพากษายืน

ตามศาลชั้นต้นให้จ าเลยคืนทรัพย์หรือใช้ราคาทรัพย์ที่ยังไม่ได้คืน

๓๐๐,๐๐๐ บาท แก่ผู้เสียหายนั้นเป็นเรื่องที่จะว่ากล่าวกันทางแพ่ง

จึงกลายเป็นคดีแพ่งล้วน ๆ หาใช่คดีแพ่งที่เกี่ยวเนื่องคดีอาญาไม่ ดังนี้

พนักงานอัยการจึงไม่มีสิทธิที่จะเรียกเงินเช่นนี้แทนผู้เสียหายได้
______________________

โจทก์ฟ้องและแก้ฟ้องขอให้ลงโทษจําเลยตามประมวลกฎหมายอาญา

มาตรา ๓๕๒ และให้จําเลยคืนหรือชดใช้ราคาทรัพย์ที่ยังไม่ได้คืนเป็นเงิน
๕๕๘, ๓๓๖.๖๐ บาท แก่ผู้เสียหาย

จําเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง แต่ให้จําเลยคืนทรัพย์หรือใช้ราคาทรัพย์
ที่ยังไม่ได้คืน ๓๐๐,๐๐๐ บาท แก่ผู้เสียหาย คําขออื่นนอกจากนี้ให้ยก

จําเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์ภาค ๗ พิพากษายืน
จําเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า มีปงญหาที่ต้องวินิจฉัยตามฎีกาของจําเลยว่า จําเลย

ต้องรับผิดชดใช้ค่าเสียหายในส่วนแพ่งให้แก่ผู้เสียหายตามคําพิพากษาศาลล่าง
ทั้งสองหรือไม่ เห็นว่า เมื่อการกระทําของจําเลยไม่เป็นความผิดอาญาฐานยักยอก