Page 132 - 2557 เล่ม 1

๑๓๒

การที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ มีค าสั่งให้ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์เป็นพับ
จึงไม่ถูกต้อง

______________________

คดีสืบเนื่องมาจากศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่จําเลยและบริวารออกจาก
ที่ดินพิพาทในที่ดินวัดสัปทน (ร้าง) หมู่ที่ ๕ ตําบลวัดตูม อําเภอพระนครศรีอยุธยา

จังหวัดพระนครศรีอยุธยา และให้จําเลยรื้อถอนขนย้ายสิ่งปลูกสร้างทั้งหมด

ออกจากที่ดินพิพาท ห้ามมิให้จําเลยและบริวารยุ่งเกี่ยวกับที่ดินพิพาทอีกต่อไป
กับให้จําเลยชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์เดือนละ ๒,๐๐๐ บาท นับแต่วันฟ้อง

(ฟ้องวันที่ ๒๒ ธันวาคม ๒๕๕๓) เป็นต้นไปจนกว่าจําเลยและบริวารจะรื้อถอน

ขนย้ายทรัพย์สินออกไปจากที่ดินพิพาท ให้จําเลยใช้ค่าฤชาธรรมเนียมแทนโจทก์
โดยกําหนดค่าทนายความ ๓,๐๐๐ บาท

จําเลยยื่นคําร้องขอให้พิจารณาคดีใหม่

ศาลชั้นต้นไต่สวนแล้วมีคําสั่งให้ยกคําร้อง
จําเลยอุทธรณ์คําสั่ง

ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษายกอุทธรณ์ของจําเลย ค่าฤชาธรรมเนียม

ชั้นอุทธรณ์ให้เป็นพับ
จําเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๙

บัญญัติว่า การอุทธรณ์นั้นให้ทําเป็นหนังสือยื่นต่อศาลชั้นต้นซึ่งมีคําพิพากษา
หรือคําสั่งภายในกําหนดหนึ่งเดือน นับแต่วันที่ได้อ่านคําพิพากษาหรือคําสั่งนั้น

และผู้อุทธรณ์ต้องนําเงินค่าธรรมเนียมซึ่งจะต้องใช้แก่คู่ความอีกฝ่ายหนึ่ง

ตามคําพิพากษาหรือคําสั่งมาวางศาลพร้อมกับอุทธรณ์นั้นด้วย บทบัญญัติ
ดังกล่าวหาได้ใช้บังคับเฉพาะการอุทธรณ์คําพิพากษาหรือคําสั่งที่เป็นการวินิจฉัย

ชี้ขาดคดีเท่านั้นไม่ และถึงแม้จะเป็นเพียงการอุทธรณ์คําสั่งศาลชั้นต้นที่ให้

ยกคําขอให้พิจารณาคดีใหม่ แต่จําเลยมีคําขอให้ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ มีคําสั่ง
กลับคําสั่งของศาลชั้นต้นโดยอนุญาตให้จําเลยดําเนินกระบวนพิจารณาใหม่