Page 133 - 2557 เล่ม 1

๑๓๓

ซึ่งจะทําให้คําพิพากษาของศาลชั้นต้นที่บังคับให้จําเลยปฏิบัติการชําระหนี้แก่โจทก์
เป็นอันเพิกถอนไป ผลเท่ากับเป็นการอุทธรณ์คําพิพากษาศาลชั้นต้นอยู่ในตัว

จําเลยจึงมีหน้าที่ต้องปฏิบัติตามบทบัญญัติดังกล่าว เมื่อจําเลยมิได้ปฏิบัติ

ตามบทบัญญัติดังกล่าวให้ครบถ้วนจึงเป็นอุทธรณ์ที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และกรณี
มิใช่เรื่องการมิได้ชําระหรือวางค่าธรรมเนียมศาลโดยไม่ถูกต้องครบถ้วน

ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๘ ที่ศาลจะต้องสั่งให้

ชําระหรือวางค่าธรรมเนียมศาลให้ถูกต้องครบถ้วนเสียก่อนที่จะมีคําสั่งรับ
หรือไม่รับคําคู่ความ ดังนั้น ที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ พิพากษายกอุทธรณ์ของจําเลย

จึงชอบแล้ว ฎีกาของจําเลยฟงงไม่ขึ้น

อนึ่ง การที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ ไม่รับวินิจฉัยอุทธรณ์ของจําเลย ย่อมอยู่
ในบังคับแห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๑๕๑ วรรคหนึ่ง

ที่ต้องคืนค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์ทั้งหมด การที่ศาลอุทธรณ์ภาค ๑ มีคําสั่งให้
ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นอุทธรณ์เป็นพับจึงไม่ถูกต้อง ศาลฎีกาเห็นสมควรแก้ไข

พิพากษายืน ให้คืนค่าขึ้นศาลชั้นอุทธรณ์ทั้งหมดแก่จําเลย ค่าฤชาธรรมเนียม

ชั้นฎีกาให้เป็นพับ

(นุจรินทร์ จันทร์พรายศรี – นิยุต สุภัทรพาหิรผล – วิวรรต นิ่มละมัย)

ประเสริฐ เสียงสุทธิวงศ์ - ย่อ

อดุลย์ ขันทอง/วิรัช ชินวินิจกุล - ตรวจ