Page 138 - 2557 เล่ม 1

๑๓๘

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๑๙๔๐/๒๕๕๗ พนักงานอัยการ

จังหวัดกาญจนบุรี โจทก์
นายอาคม จิตนิยม จ าเลย

พ.ร.บ.วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ.๒๕๕๐ มาตรา ๑๘, ๑๙

คดีนี้เป็นคดีความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดจึงอยู่ในบังคับของ

พ.ร.บ. วิธีพิจารณาคดียาเสพติด พ.ศ.๒๕๕๐ ซึ่งมาตรา ๑๘ วรรคหนึ่ง

บัญญัติว่า “ให้ศาลอุทธรณ์พิจารณาพิพากษาหรือมีค าสั่งโดยมิชักช้า

และภายใต้บังคับแห่งบทบัญญัติมาตรา ๑๖ และมาตรา ๑๙ ค าพิพากษา

หรือค าสั่งของศาลอุทธรณ์เฉพาะการกระท าซึ่งเป็นความผิดเกี่ยวกับ
ยาเสพติดให้เป็นที่สุด” และมาตรา ๑๙ วรรคหนึ่ง บัญญัติว่า “ในกรณีที่

ศาลอุทธรณ์พิพากษาหรือมีค าสั่งในคดีความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดตาม

มาตรา ๑๘ วรรคหนึ่ง แล้วคู่ความอาจยื่นค าขอโดยท าเป็นค าร้องไปพร้อม
กับฎีกาต่อศาลฎีกาภายในก าหนดหนึ่งเดือนนับแต่วันอ่าน หรือถือว่าได้อ่าน

ค าพิพากษาหรือค าสั่งของศาลนั้นให้คู่ความฝ่ายที่ขออนุญาตฎีกาฟัง

เพื่อขอให้พิจารณารับฎีกาไว้วินิจฉัยก็ได้” ปรากฏว่าในการยื่นฎีกาต่อ

ศาลชั้นต้น จ าเลยได้ยื่นค าร้องฉบับลงวันที่ ๒๕ ตุลาคม ๒๕๕๖ ขอให้

ศาลฎีกาอนุญาตให้ฎีกาพร้อมฎีกา แต่ผู้พิพากษาศาลชั้นต้นมีค าสั่งว่า
รวมและมีค าสั่งรับฎีกาจ าเลย จึงเป็นการไม่ชอบ อย่างไรก็ตาม ศาลฎีกา

พิจารณาแล้วเห็นว่าข้อความที่ตัดสินไม่เป็นปัญหาส าคัญที่ศาลฎีกา

ควรจะได้วินิจฉัย จึงไม่อนุญาตให้ฎีกา

______________________

โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจําเลยตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ

พ.ศ.๒๕๒๒ มาตรา ๔, ๗, ๘, ๑๕, ๖๖, ๑๐๐/๑, ๑๐๒ ประมวลกฎหมายอาญา

มาตรา ๓๒, ๓๓ ริบเมทแอมเฟตามีนของกลาง