Page 72 - 2557 เล่ม 1

๗๒

ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๘๕๑/๒๕๕๗ พนักงานอัยการ

สํานักงานอัยการสูงสุด โจทก์
นายวีระหรือหนึ่ง ชุมขุน

กับพวก จ าเลย

ป.วิ.อ. ข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย, นําวิธีพิจารณาในศาลอุทธรณ์
มาใช้ในชั้นฎีกา, ศาลชั้นต้นส่งสํานวนไปศาลอุทธรณ์กรณีไม่มีอุทธรณ์

มาตรา ๑๙๕ วรรคสอง, ๒๒๕, ๒๔๕ วรรคสอง

ศาลชั้นต้นพิพากษาจ าคุกจ าเลยที่ ๒ ตลอดชีวิต และจ าเลยที่ ๒ มิได้

อุทธรณ์ จึงเป็นหน้าที่ของศาลชั้นต้นต้องส่งส านวนคดีนี้ไปยังศาลอุทธรณ์

เพื่อพิจารณาพิพากษาต่อไป ตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๒๔๕ วรรคสอง เมื่อ

ศาลชั้นต้นมิได้ส่งส านวนเกี่ยวกับจ าเลยที่ ๒ ไปยังศาลอุทธรณ์โดยตรง
แต่ส่งไปเพราะจ าเลยที่ ๑ ที่ ๓ และที่ ๕ อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ก็จ าต้อง

พิจารณาและวินิจฉัยในปัญหาที่ว่าจ าเลยที่ ๒ ได้กระท าความผิดตาม

ค าพิพากษาศาลชั้นต้นหรือไม่ เมื่อศาลอุทธรณ์ยังมิได้วินิจฉัยปัญหาข้อนี้

จึงเป็นการไม่ชอบเพราะศาลอุทธรณ์มิได้ปฏิบัติให้ถูกต้องตามกระบวนพิจารณา
ดังที่บัญญัติไว้ใน ป.วิ.อ. มาตรา ๒๔๕ วรรคสอง ดังกล่าวข้างต้น สมควร

ย้อนส านวนให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยปัญหาข้อนี้ และปัญหานี้เป็นข้อกฎหมาย

ที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อย แม้จ าเลยที่ ๒ มิได้ยกขึ้นฎีกา ศาลฎีกา

มีอ านาจยกขึ้นวินิจฉัยได้เองตาม ป.วิ.อ. มาตรา ๑๙๕ วรรคสอง ประกอบด้วย

มาตรา ๒๒๕
______________________

โจทก์ฟ้องและแก้ฟ้องขอให้ลงโทษจําเลยทั้งห้า ตามประมวลกฎหมายอาญา
มาตรา ๘๓, ๙๑, ๒๗๖, ๒๗๗, ๒๘๓ ทวิ, ๓๑๗ นับโทษจําเลยที่ ๒ ที่ ๓ ที่ ๔ และที่ ๕