Page 58 - หนังสือที่ระลึกพิธีเปิด E-book
P. 58
51
ผู้เขียนขออธิบายโดยมีรายละเอียด ดังนี้
เดิมหยุดกิจการชั่วคราวอยู่ภายใต้ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
แต่เดิมไม่มีกฎหมายคุ้มครองแรงงานบัญญัติสิทธิและหน้าที่ระหว่าง
นายจ้างกับลูกจ้างในเรื่องการหยุดกิจการชั่วคราวไว้ สิทธิและหน้าที่จึงเป็นไป
ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ เคยมีคดีพิพาทระหว่างนายจ้างกับลูกจ้าง
เกี่ยวกับการหยุดกิจการชั่วคราว เป็นคดีตามคำพิพากษาศาลฎีกาที่ 118/2525
คดีเรื่องนี้บริษัท ฟ จำกัด นายจ้างประกาศหยุดกิจการชั่วคราวเนื่องจากน้ำท่วม
และสั่งพักงานลูกจ้างไม่ต้องมาทำงาน ต่อมาลูกจ้างขอกลับเข้าทำงานแต่บริษัท ฟ จำกัด
เห็นว่าจำเป็นต้องสำรวจวัตถุดิบและความเสียหายเสียก่อน ลูกจ้างที่ไม่ได้เข้าทำงาน
จึงไปร้องเรียนต่อเจ้าหน้าที่แรงงานจังหวัดนนทบุรี บริษัท ฟ จำกัด ชี้แจงว่า
ไม่ได้เลิกจ้างลูกจ้าง และภายหลังมีประกาศรับลูกจ้างกลับเข้าทำงาน แต่ลูกจ้าง
บางส่วนไม่กลับเข้าทำงานและฟ้องนายจ้างเรียกสินจ้างแทนการบอกกล่าวล่วงหน้า
ค่าชดเชยกับค่าเสียหายในระหว่างที่ถูกพักงานต่อศาลแรงงานกลาง
คดีนี้นางสาวซิมเป็นโจทก บริษัท ฟ. จำกัด เป็นจำเลย ความว่า โจทก์
์
ทำงานเป็นลูกจ้างประจำของบริษัท ฟ. จำกัด เมื่อวันที่ 1 ตุลาคม 2523
บริษัท ฟ.จำกัดสั่งพักงานนางสาวซิมเพราะน้ำท่วมโรงงาน จนเมื่อวันที่ 3 มกราคม
2524 นางสาวซิมขอเข้าทำงาน แต่บริษัท ฟ. จำกัดแจ้งให้รอไปก่อนและในวันที่
7 มกราคม 2524 นางสาวซิมขอเข้าทำงานอีก แต่บริษัท ฟ. จำกัด เลิกจ้าง
