Page 60 - หนังสือที่ระลึกพิธีเปิด E-book

53

ศาลแรงงานกลางพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า บริษัท ฟ. จำกัด หยุดกิจการ

เพราะเหตุน้ำท่วมเป็นเหตุธรรมชาติอันสุดวิสัย บริษัท ฟ. จำกัด ยังมิได้เลิกจ้าง

นางสาวซิม ไม่ต้องวินิจฉัยคำขอในเรื่องค่าชดเชยสินจ้างที่มิได้บอกกล่าว

ล่วงหน้า และการเลิกจ้างโดยไม่เป็นธรรม สำหรับค่าเสียหายในระหว่างหยุดกิจการ

ฝ่ายลูกจ้างต้องเสียหายมากกว่านายจ้าง ให้บริษัท ฟ. จำกัด ช่วยเหลือบรรเทา

ความเสียหายให้แก่ลูกจ้างคนละ 2,100 บาท บริษัท ฟ. จำกัด อุทธรณ์ต่อศาลฎีกา

ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ตามสัญญาจ้างแรงงาน

การมอบงาน หรือการสั่งให้ลูกจ้างทำงานเป็นสิทธิและหน้าที่ของนายจ้าง นายจ้างอาจ

ไม่มอบงานหรือสั่งไม่ให้ลูกจ้างทำงานก็ได้ แต่ต้องจ่ายค่าจ้างหรือสินจ้างให้ลูกจ้าง

ตลอดเวลาที่ตกลงจ้างกันไว้ จนกว่าจะมีการเลิกจ้างหรือสัญญาจ้างต่อกัน

นายจ้างจะยกขึ้นเป็นเหตุอ้างว่าไม่มีงานให้ลูกจ้างทำ จึงไม่จ่ายค่าจ้างให้ไม่ได้

ส่วนที่ว่าน้ำท่วมจำเป็นต้องปิดโรงงานหยุดกิจการชั่วคราวเป็นเหตุสุดวิสัยอันจะโทษ

นายจ้างไม่ได้นั้น เห็นว่า โรงงานของนายจ้างเป็นโรงงานผลิตขนมปังสำเร็จรูป

จริงอยู่น้ำท่วมเป็นอุปสรรคในการผลิต ก็เพียงแต่ทำให้การเข้าออกโรงงาน รวมถึง

การขนถ่ายวัตถุดิบเป็นไปด้วยความยากลำบากเท่านั้น ตัวโรงงานมิได้ถูกน้ำท่วมด้วย

เหตุที่ปิดโรงงานก็เพราะความเสียหายในด้านการขายและการผลิต ไม่มีผลกำไร

มิใช่โรงงานจะทำการผลิตไม่ได้เสียทีเดียว ซึ่งหนี้ตามสัญญาจ้างแรงงานอันก่อขึ้น

ผูกพันระหว่างนายจ้างกับลูกจ้างนั้น การชำระหนี้ทางฝ่ายนางสาวซิมลูกจ้างอยู่ที่

ต้องทำงานให้บริษัท ฟ. จำกัด ผู้เป็นนายจ้างการชำระหนี้ทางฝ่ายบริษัท ฟ. จำกัด

อยู่ที่การใช้ค่าจ้างให้ การปิดโรงงานนั้นมิได้เป็นเหตุขัดขวางอย่างไรที่จะทำให้ถึงแก่

บริษัท ฟ. จำกัด ใช้ค่าจ้างให้นางสาวซิมไม่ได้ เพราะยังไม่พ้นวิสัยที่บริษัท ฟ. จำกัด

จะชำระหนี้ใช้ค่าจ้างให้นางสาวซิมได้อยู่ ฉะนั้น ในเมื่อพฤติการณ์แห่งคดี

นางสาวซิมพร้อมที่จะทำงานให้บริษัท ฟ. จำกัด เป็นการปฏิบัติหน้าที่ตามสัญญา

ไม่ได้สิ้นความสามารถในการทำงานแต่อย่างใด ตราบใดที่ยังไม่มีการเลิกจ้าง

หรือมีข้อตกลงไว้เป็นอย่างอื่น นางสาวซิมก็ควรจะได้ค่าจ้างต่อไป พิพากษายืน