Page 68 - หนังสือที่ระลึกพิธีเปิด E-book

61

แล้วให้ลูกจ้างหมุนเวียนกันหยุดงานกลุ่มละ 6 วันและจ่ายเงินร้อยละ 50 ของค่าจ้าง

ปกติ ครั้งแรกให้หยุดงานตั้งแต่วันที่ 22 เมษายน 2545 ถึงวันที่ 11 พฤษภาคม 2545

โดยให้ลูกจ้างกลุ่มแรกหยุดงานวันที่ 22 ถึงวันที่ 24 เมษายน 2545 กลุ่มที่สองให้หยุด

วันที่ 29 เมษายน 2545 ถึงวันที่ 4 พฤษภาคม

2545 และกลุ่มที่สามหยุดงานวันที่ 6 ถึง

วันที่ 11 พฤษภาคม 2545 ส่วนครั้งที่สอง

นายจ้างให้ลูกจ้างหยุดงานตั้งแต่วันที่ 13

พฤษภาคม 2545 ถึงวันที่ 1 มิถุนายน 2545

โดยมีลักษณะการหยุดเช่นเดียวกับประกาศ

ฉบับแรก ต่อมาลูกจ้างกลุ่มหนึ่งไปร้องทุกข์ต่อพนักงานตรวจแรงงาน พนักงาน

ตรวจแรงงานสอบข้อเท็จจริงแล้ว วินิจฉัยว่านายจ้างมีเหตุจำเป็นต้องหยุดกิจการ

ชั่วคราว แต่การที่นายจ้างให้ลูกจ้างสลับกันหยุดงาน ไม่ใช่เป็นการหยุดกิจการ

ชั่วคราวทั้งหมดหรือบางส่วน ไม่ต้องด้วยหลักเกณฑ์ตาม พ.ร.บ. คุ้มครองแรงงานฯ

มาตรา 75 และสั่งให้นายจ้างจ่ายค่าจ้างให้ลูกจ้างอีกร้อยละ 50 ของค่าจ้างปกติ

นายจ้างไม่เห็นด้วยกับคำสั่งพนักงานตรวจแรงงานและฟ้องคดีต่อ

ศาลแรงงานกลางขอให้เพิกถอนคำสั่งดังกล่าว ศาลแรงงานกลางพิพากษาให้เพิกถอน

คำสั่งพนักงานตรวจแรงงาน พนักงานตรวจแรงงานซึ่งเป็นจำเลยอุทธรณ์ในปัญหา

ข้อกฎหมายว่า การที่นายจ้างให้ลูกจ้างหมุนเวียนกันหยุดงานกลุ่มละ 6 วัน เป็นการหยุด

กิจการทั้งหมดหรือบางส่วนเป็นการชั่วคราวตาม พ.ร.บ.คุ้มครองแรงงาน ฯ มาตรา 75

หรือไม่ ศาลฎีกาแผนกคดีแรงงานวินิจฉัยว่า ในกรณีที่นายจ้างประสบปัญหามี

ความจำเป็นต้องหยุดกิจการทั้งหมดหรือแต่บางส่วนเป็นการชั่วคราว พ.ร.บ.

คุ้มครองแรงงานฯ มาตรา 75 วรรคหนึ่ง บัญญัติให้สิทธิแก่นายจ้างที่จะหยุดกิจการ

ของตนได้ โดยจ่ายเงินให้แก่ลูกจ้างในระหว่างที่หยุดกิจการไม่น้อยกว่าครึ่งหนึ่งของ

ค่าจ้างที่ลูกจ้างได้รับก่อนวันที่นายจ้างหยุดกิจการ (กฎหมายขณะนั้น) แต่มาตรา

ดังกล่าวไม่ได้กำหนดวิธีการในการหยุดกิจการไว้ว่าให้นายจ้างกระทำโดยวิธีใด