Page 1233 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 1233

๑๒๒๑



                                                      ุ
                 ผู้ยื่นอุทธรณ์แล้วต่อมาประสงค์ที่จะขอถอนอทธรณ์นั้นไป หากไม่มีผู้ได้รับความเสียหายหรือเสียเปรียบแล้ว
                 ย่อมจะเป็นประโยชน์ต่อคู่ความ และกระบวนพิจารณาในชั้นศาล


                 ๓ กำรขอถอนอุทธรณ์ในคดีแพ่ง


                        ๓.๑ สิทธิในการอุทธรณ์

                           พระธรรมนูญศาลยุติธรรม มาตรา ๑ แบ่งศาลยุติธรรมออกเป็นสามล าดับชั้น คือ ศาลชั้นต้น

                         ุ
                                                                      ิ
                                             ื่
                                                                                                 ี
                 ศาลชั้นอทธรณ์ และศาลฎีกา เพอเป็นการกลั่นกรองกระบวนพจารณาตัดสินคดีให้มีความละเอยดรอบคอบ
                                                  ุ
                 ยิ่งขึ้นโดยศาลที่มีล าดับชั้นที่สูงกว่า อทธรณ์จึงเป็นการโต้แย้งค าพพากษาหรือค าสั่งของศาลชั้นต้นต่อ
                                                                            ิ
                                 ื่
                         ุ
                                                                                   ุ
                                                                           ้
                                                 ี
                 ศาลชั้นอทธรณ์ เพอให้ท าการวินิจฉัยอกครั้งหนึ่งตามประเด็นที่กล่าวอางมาในอทธรณ์ แต่หากเป็นการโต้แย้ง
                           ิ
                 คัดค้านค าพพากษาหรือค าสั่งของศาลชั้นอทธรณ์แล้วก็จะเป็นเรื่องของการยื่นฎีกา ตามประมวลกฎหมาย
                                                     ุ
                                                                            ้
                                                       ุ
                     ิ
                                    ่
                 วิธีพจารณาความแพง มาตรา ๑ (๓)(๕) อทธรณ์มีสภาพเป็นค าฟอง อนเป็นค าคู่ความตามกฎหมาย
                                                                                 ั
                 เมื่อศาลชั้นต้นมีค าพพากษาหรือค าสั่งชี้ขาดตัดสินในคดีเรื่องใดแล้ว คู่ความฝ่ายที่ไม่เห็นด้วยกับค าตัดสิน
                                   ิ
                                ุ
                 จึงชอบที่จะยื่นอทธรณ์โต้แย้งคัดค้านค าพากษาหรือค าสั่งนั้นได้ตามล าดับชั้นศาล แต่ทั้งนี้ต้องอยู่ภายใต้
                                                                                 ิ
                 บังคับบทบัญญัติแห่งกฎหมาย กล่าวคือหากไม่มีกฎหมายบัญญัติให้ค าพพากษาหรือค าสั่งนั้นเป็นที่สุด
                                                                                                    ิ
                 หรือบัญญัติห้ามมิให้อทธรณ์ไว้แล้ว คู่ความหรือผู้มีส่วนได้เสียที่ถูกกระทบกระเทือนโดยค าพพากษา
                                     ุ
                 หรือค าสั่งนั้นย่อมมีสิทธิยื่นอุทธรณ์ได้
                                                ๗
                        ๓.๒ ข้อต้องห้ามมิให้อุทธรณ์
                                                  ุ
                             (๑) ข้อที่ต้องห้ามมิให้อทธรณ์ในข้อเท็จจริงตามราคาทรัพย์สินหรือจ านวนทุนทรัพย์
                 ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๔
                             (๒) ข้อที่ต้องห้ามมิให้อทธรณ์ในข้อที่มิได้ว่ากันมาในศาลชั้นต้นตามประมวลกฎหมายวิธี
                                                 ุ
                 พิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๕

                                                                              ิ
                             (๓) ข้อที่ต้องห้ามมิให้อทธรณ์เพราะเป็นค าสั่งระหว่างพจารณาตามประมวลกฎหมายวิธี
                                                 ุ
                 พิจารณาความแพ่ง มาตรา ๒๒๖
                                            ๘
                        ๓.๓ ก าหนดระยะเวลาอุทธรณ์ตามกฎหมาย




                        ๗  ค าพิพากษาศาลฎีกาที่ ๓๒๔/๒๕๐๓.

                        ๘  อรรถนิติ ดิษฐอ านาจ, ค าอธิบายประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง ภาค ๓ อุทธรณ์และฎีกา, พิมพ์ครั้งที่ ๑
                 (กรุงเทพฯ : ส านักอบรมศึกษากฎหมายแห่งเนติบัณฑิตยสภา, ๒๕๖๒), หน้า ๓๕.
   1228   1229   1230   1231   1232   1233   1234   1235   1236   1237   1238