Page 475 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 475

๔๖๓


                 อาเจียน สายตาพร่ามัว เดินเซ และสับสนได้ แต่เมื่อหมดฤทธิ์ร่างกายจะรู้สึกออนเพลียมากกว่าปกติ ระบบ
                                                                                 ่
                                                                                                  ๘
                 ประสาทท างานช้าลงส่งผลท าให้เกิดการตัดสินใจช้าและผิดพลาด เป็นเหตุให้เกิดอุบัติเหตุตามมาได้

                 แนวคิดการฟื้นฟูสมรรมถภาพผู้เสพยาเสพติด
                                                        ๙
                            เนื่องจากมาตรการทางกฎหมายที่มุ่งเน้นแต่การลงโทษแก่ผู้เสพหรือติดยาเสพติดไม่สามารถ

                 แก้ไขปัญหาของผู้เสพหรือติดยาเสพติดให้เลิกเสพหรือติดได้อย่างเด็ดขาด ดังนั้น จึงมีมาตรการทาง

                 กฎหมายที่เน้นการบ าบัดฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดเกิดขน เพื่อฟื้นฟูร่างกายให้แขงแรงและฟื้นฟจิตใจ
                                                                   ึ้
                                                                                        ็
                                                                                                    ู
                 ให้เข้มแข็ง ปรับเปลี่ยนความเคยชินในเรื่องการใช้ยาเสพติด ให้สามารถเลิกพงยาเสพติด ปรับเปลี่ยนการ
                                                                                 ึ่
                 รับรู้ ปรับเปลี่ยนความคิด ปรับเปลี่ยนทัศนคติ และปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยใช้โปรแกรมฟื้นฟูสมรรถภาพ
                                                                                                       ั
                 ผู้ติดยาเสพติดที่เหมาะสม ท าให้ผู้ติดยาเสพติดมีการรับรู้ มีความคิด มีทัศนคติ มีพฤติกรรมในทางบวกอน
                 เป็นประโยชน์ต่อตนเอง ครอบครัว และสังคม ท าให้ด ารงชีพอยู่ในสังคมได้โดยไม่ใช้ยาเสพติด การบ าบัด

                 ฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดจึงใช้ควบคู่กันมาโดยตลอด เพราะในการช่วยเหลือผู้ติดยาเสพติดให้เลิกเสพ

                 ยาเสพติดได้จริงๆ นั้น ต้องใช้การบ าบัดทั้งทางร่างกายและจิตใจ และการฟนฟสมรรถภาพให้พวกเขา
                                                                                     ู
                                                                                  ื้
                 สามารถสร้างเกราะป้องกันการหันกลับไปใช้ยาเสพติดซ้ า
                                                                                 ี
                                    ู
                                 ื้
                            การฟนฟสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดถือเป็นมาตรการทางเลือกอกทางหนึ่ง โดยเน้นไปที่การ
                          ู
                 แก้ไข ฟนฟ รักษาผู้ติดยาเสพติดหรือผู้เสพยาเสพติด ซึ่งอาจมีทั้งระบบการบ าบัดรักษาโดยสมัครใจ ระบบ
                        ื้
                 การบ าบัดรักษาโดยบังคับบ าบัด หรือระบบการบ าบัดรักษาโดยต้องโทษ ทั้งนี้ วิธีการจัดการ หรือมาตรการ
                            ู
                 ของการฟนฟสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด ไม่ว่าจะเป็นระบบใดก็ตาม ย่อมแตกต่างไปจากการลงโทษ
                         ื้
                                                        ื่
                 ในลักษณะเพื่อเป็นการแก้แค้นหรือในลักษณะเพอป้องกันอาชญากรรมในสังคมอย่างสิ้นเชิง
                                           ู
                                        ื้
                            รูปแบบการฟนฟสมรรมถภาพผู้เสพยาเสพติดของแต่ละประเทศมีความแตกต่างกันโดยมี
                 ทฤษฎีที่เกี่ยวข้อง ดังนี้
                            (๑) ทฤษฎีอาชญาวิทยา (The Principle Criminology)

                            แนวคิดนี้เป็นแนวคิดสากลที่ยอมรับว่าผู้ติดยาเสพติดไม่ใช่อาชญากรแต่เป็นผู้ป่วยทั้งร่างกาย
                 และจิตใจที่ท าให้ตนเองต้องได้รับความเสียหายและสมควรได้รับความช่วยเหลือจากสังคม ดังนั้น การ

                 ก าหนดให้ผู้กระท าความผิดเป็นอาชญากรจึงไม่ถูกต้อง เพราะสาเหตุแห่งการกระท าความผิดมีหลายกรณี


                        ๘  อภิสรา กูลวงศ์ธนโรจน์. (๒๕๖๓). การศึกษาอุบัติการณ์ของผู้เสียชีวิตจากอุบัติเหตุจราจรทางบกที่มีการใช้
                 แอลกอฮอล์ ยาเสพติด และยาหรือสารออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาทในจังหวัดสมุทรสาคร พ.ศ. ๒๕๕๘ - ๒๕๖๑. วารสาร
                 แพทย์เขต ๔-๕, ๓๙(๒), ๒๑๔-๒๒๖. (ออนไลน์) (๒๒ กรกฎาคม ๒๕๖๔) https://he02.tci-

                 thaijo.org/index.php/reg45/article/view/242839/165071
                        ๙  นายสิงห์พิทักษ์ ละมูลมอญ, ๒๕๕๖, เรื่อง ปัญหาการใช้ดุลพินิจของศาลในการบังคับใช้พระราชบัญญัติฟื้นฟู
                 สมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. ๒๕๔๕, ผลงานส่วนบุคคล หลักสูตร “ผู้พิพากษาผู้บริหารในศาลชั้นต้น” รุ่นที่ ๑๑,

                 สถาบันพัฒนาข้าราชการฝ่ายตุลาการศาลยุติธรรม สานักงานศาลยุติธรรม (ออนไลน์) (๒๒ กรกฎาคม ๒๕๖๔)
                 https://library.coj.go.th/pdf-view.html?fid=1524&table=files_biblio
   470   471   472   473   474   475   476   477   478   479   480