Page 494 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๔๘๒

เสพยาเสพติดคดีที่ไม่มีผู้เสียหายในคดี ตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓ ทวิ

วรรคหนึ่ง , ๑๕๗/๑ วรรคสอง โดยการศึกษาและค้นคว้าจากเอกสารทางวิชาการ ต ารา การสืบค้นทาง

ั
ออนไลน์ ค าพิพากษาของศาล ตลอดจนมาตรฐานการลงโทษของศาลชั้นต้นอนเป็นแนวทางประการส าคัญ
ในการน าไปสู่กระบวนการเก็บรวบรวมข้อมูลทางวิชาการที่มีประสิทธิภาพต่อไป

สรุปผลการศึกษา

พระราชบัญญัติการจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ เป็นกฎหมายที่มีหลักการและวัตถุประสงค์
เพอควบคุมการใช้ถนนหรือทางของผู้ขับขี่ คนเดินเท้า หรือคนที่จูง ขี่ หรือไล่ต้อนสัตว์ ให้ปฏิบัติตาม
ื่
กฎหมายเพื่อสงวนไว้ซึ่งชีวิต ร่างกาย และทรัพย์สินของบุคคลที่ต้องเดินทาง เป็นกฎหมายที่ไม่ได้ถูกบัญญัติ

ั
ขึ้นโดยเหตุผลทางด้านศีลธรรมแต่หากกฎหมายเห็นว่าการกระท าใดมีลักษณะเป็นการก่อให้เกิดอนตราย
่
หรืออาจจะกอให้เกิดอันตรายแม้จะยังไม่มบุคคลใด้รับความเสียหายก็สามารถบัญญัติกฎหมายให้เป็นความ
ี
ผิดและมีโทษทางอาญาได้ ซึ่งพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๔๓ ทวิ วรรคหนึ่ง ก าหนด

ว่า หากผู้เสพยาเสพติดที่มีสารเสพติดประเภทแอมเฟตามีนหรือเมทแอมเฟตามีนในร่างกายแล้วไปขับขี่รถ
เป็นความผิดตามกฎหมาย แม้การขับขี่รถของบุคคลดังกล่าวยังไม่ก่อให้เกิดความเสียหายแก่ผู้อื่นก็ตาม โดย

มีการก าหนดบทลงโทษไว้ตามมาตรา ๑๕๗/๑ วรรคสอง “...ซึ่งต้องระวางโทษสูงกว่าที่ก าหนดไว้ใน
ี
กฎหมายว่าด้วยยาเสพติดให้โทษ...อกหนึ่งในสาม...” ดังนั้น ผู้เสพยาเสพติดที่กระท าความผิดฐานเป็น
ผู้ขับขี่เสพยาเสพติดจะถูกลงโทษตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๑๕๗/๑ วรรคสอง

ประกอบพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๙๑ ซึ่งเป็นกฎหมายบทที่มีโทษหนักสุดตาม
ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๐ แต่ผู้เสพยาเสพติดยังมีความผิดฐานเสพยาเสพติด ตามพระราชบัญญัติ

ิ
ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๕๗ การพพากษาลงโทษตามพระราชบัญญัติจราจรทางบก พ.ศ.
๒๕๒๒ เป็นการก าหนดโทษตามกฎหมายบทที่มีโทษหนักที่สุดเท่านั้นจึงไม่ได้น าโทษตามบทบัญญัติตาม

พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๙๑ มาก าหนดโทษแก่ผู้กระท าผิด ยังถือว่าความผิด

ิ
ฐานเป็นผู้ขับขี่เสพยาเสพติดเป็นความผิดเกี่ยวกับยาเสพติด ตามพระราชบัญญัติวิธีพจารณาคดียาเสพติด
ิ
ิ
พ.ศ. ๒๕๕๐ มาตรา ๕ จึงต้องน ากระบวนการพจารณาตามพระราชบัญญัติวิธีพจารณคดียาเสพติด พ.ศ.
๒๕๕๐ มาใช้บังคับกับคดีดังกล่าว หากผู้เสพยาเสพติดกระท าความผิดซ้ าต้องเพมโทษตามพระราชบัญญัติ
ิ่
ยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๙๗ แต่ผู้กระท าความผิดฐานเป็นผู้ขับขี่เสพยาเสพติดกลับไม่มีโอกาส
เข้าสู่กระบวนการฟนฟสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติดเพราะถือว่า ผู้เสพยาเสพติดอยู่ระหว่างถูกด าเนินคดี
ู
ื้
ื้
ื่
ฐานอนซึ่งเป็นความผิดที่มีโทษจ าคุก จึงไม่อาจบังคับให้เข้าสู่กระบวนการฟนสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด
ตามพระราชบัญญัติฟนฟสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. ๒๕๔๕ มาตรา ๑๙ จึงท าให้ผู้กระท าผิดฐานเป็น
ู
ื้
ผู้ขับขี่เสพยาเสพติดถูกด าเนินคดีต่อศาลเป็นจ านวนมาก และปัจจุบันยาเสพติดมีการแพร่ระบาดอย่าง
กว้างขวางในประเทศไทยเป็นมีผลกระทบต่อผู้เสพ ครอบครัว บุคคลรอบข้าง ความปลอดภัยของ
สาธารณชน และมีผลต่อความมั่นคงของรัฐและเศรษฐกิจของประเทศ เมื่อผู้เสพยาเสพติดไปกระท า