Page 855 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 855

๘๔๓


                        มาตรา ๑๓๓ เมื่อจ าเลยได้ปฏิบัติตามเงื่อนไขและภายในระยะเวลาที่ศาลก าหนดตาม มาตรา

                                                      ิ
                 ๑๓๒ แล้ว ให้ศาลสั่งยุติคดีโดยไม่ต้องมีค าพพากษาเกี่ยวกับการกระท าความผิดของจ าเลย เว้นแต่ค าสั่ง
                 เกี่ยวกับของกลาง และให้ถือว่าสิทธิน าคดีอาญามาฟองเป็นอันระงับ ถ้าจ าเลยผิดเงื่อนไขตามมาตรา ๑๓๒
                                                            ้
                 ก็ให้ศาลยกคดีขึ้นพิจารณาพิพากษาต่อไป

                                                                            ิ
                                                                    ิ

                                                 ิ
                        ส าหรับแนวทางนี้เป็นอานาจพเศษแตกต่างจากการพจารณาพพากษาคดีที่ผู้ใหญ่กระท าความผิด
                 ถือเป็นมาตรการพเศษแทนการด าเนินคดีอาญาที่ไม่จ ากัดอัตราโทษและฐานความผิด จ าเลยจะให้การรับ
                                ิ
                 สารภาพหรือไม่ก็ได้และผู้เสียหายจะให้ความยินยอมในการที่ศาลจะมีค าสั่งตามมาตรานี้หรือไม่ก็ตาม
                                                              ิ

                 โดยกฎหมายมุ่งอานาจให้ศาลสามารถยืดขยายเวลาพจารณาคดีเด็กและเยาวชนที่กระท าความผิดไปได้
                 เมื่อเห็นว่าเด็กและเยาวชนที่กระท าความผิดมีเงื่อนไขที่สามารถกลับตัวเป็นพลเมืองดีได้ในช่วงเวลาที่ศาล
                                                                                   ี
                 ก าหนดไว้ ซึ่งในกรณีดังกล่าวไม่ว่าเด็กและเยาวชนจะกระท าความผิดร้ายแรงเพยงใด แต่เด็กและเยาวชน
                                                       ื้
                 ยังอยู่ในวิสัยที่จะเยียวยา บ าบัด แก้ไข หรือฟนฟให้กลับมาเป็นพลเมืองดีต่อไป รวมทั้งผู้เสียหายอาจจะ
                                                          ู
                 ได้รับการเยียวยาแก้ไขในความเสียหายที่เกิดขึ้น หากศาลจะลงโทษจ าเลยหรือใช้วิธีการส าหรับเด็กและ
                 เยาวชนจะหนักเกินไป ท าให้เกิดผลเสียต่อเด็กและเยาวชนในระยะยาวเมื่อเติบโตไปเป็นผู้ใหญ่ หรืออาจจะ

                 กระทบต่อการศึกษา สภาพแวดล้อมทางกายภาพหรือจิตใจของเด็กและเยาวชนในขณะนั้น ไม่สมควรให้มี

                     ิ
                                                                                        ิ

                 ค าพพากษาในการกระท าความผิดของเด็กและเยาวชน เป็นการให้อานาจศาลใช้ดุลยพนิจอย่างกว้างขวาง
                 โดยค านึงถึงผู้กระท าความผิดเป็นส่วนส าคัญ และยังให้ทางเลือกแก่ศาลในการใช้ดุลยพนิจให้เหมาะสมแก่
                                                                                         ิ
                                                              ิ
                 รูปคดี  ไม่ติดกรอบกฎหมายเช่นเดียวกับการใช้ดุลยพนิจในคดีผู้ใหญ่กระท าความผิด ผลของการใช้ค าสั่ง
                 ดังกล่าว  หากจ าเลยได้ปฏิบัติตามเงื่อนไขและภายในระยะเวลาที่ศาลก าหนด  ศาลจะมีสั่งยุติคดีโดยไม่ต้อง
                 มีค าพพากษาเกี่ยวกับการกระท าความผิดของจ าเลย และให้ถือว่าสิทธิน าคดีอาญามาฟองในเรื่องดังกล่าว
                                                                                         ้
                      ิ
                 เป็นอนระงับไป การใช้ดุลยพนิจตามมาตรา ๑๓๒ อาจมีผลกระทบในวงกว้างต่อผู้เสียหายหรือผู้ติดตาม
                      ั
                                         ิ
                 ผลคดี เพราะอาจเข้าใจได้ว่า ศาลใช้ดุลยพินิจให้เด็กและเยาวชนที่กระท าความผิดไม่ต้องรับโทษ


                 เหตุและปัจจัยเด็กและเยาวชนกับการกระท าความผิดทางเพศ
                                                                        ี
                                                                                     ๔
                        สาเหตุการกระท าความผิดทางเพศของเด็กและเยาวชนม ๔ ประการ คือ
                        ๑. สาเหตุจากตัวเด็กและเยาวชนเอง ได้แก สาเหตุทางพนธุกรรมหรือสิ่งที่ติดตัวมาตั้งแต่เกิด เช่น
                                                                       ั
                                                            ่
                                                                                                 ื่
                 ความพิการ ท าให้เด็กรู้สึกว่ามีปมด้อย น้อยเนื้อต่ าใจ มักจะหาทางออกโดยวิธีการที่ไม่เหมาะสมเพอชดเชย
                 ให้แก่ตนเอง บางครั้งก็เกิดจากสัญชาติญาณทางอารมณ์  ภาวะแห่งจิตใจของเด็กหรือเยาวชนที่ยังไม่เจริญ

                 เต็มที่ มีอารมณ์รุนแรง คึกคะนอง ขาดความอดทนต่อสิ่งเร้า ความอยากรู้อยากเห็น ในขณะเดียวกัน
                 สติปัญญาและประสบการณ์ของเด็กหรือเยาวชนก็ยังน้อย จึงถูกชักจูงให้กระท าความผิดได้ง่าย เด็กหรือ

                 เยาวชนที่กระท าความผิดส่วนใหญ่ มักจะมีการศึกษาต่ า ไม่สนใจที่จะแสวงหาความรู้และคบเพื่อนที่ไม่ดี




                        ๔  วรวิทย์ ฤทธิทิศ, การด าเนินคดีในศาลเยาวชนและครอบครัว, พิมพ์ครั้งที่ ๔. กรุงเทพฯ : วิญญูชน, (๒๕๖๐),
                 หน้า ๑๖-๑๗.
   850   851   852   853   854   855   856   857   858   859   860