Page 86 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21
P. 86

๗๓




                                                                                                   ื่
                                                         ั
               ความแตกต่างกันอย่างมากโดยเฉพาะการก าหนดอตราโทษขั้นต่ าในความผิดฐานมีไว้ในครอบครองเพอจ าหน่ายที่
               สูง ซึ่งการก าหนดอัตราโทษขั้นต่ าที่สูงและบทก าหนดโทษที่ใช้ปริมาณของยาเสพติดเป็นเกฑณ์ในการก าหนดโทษที่
               หนักขึ้น นับเป็นเหตุประการหนึ่งที่เป็นการจ ากัดดุลพินิจของศาลในการก าหนดโทษให้ได้สัดส่วนและเหมาะสมกับ

               ผู้กระท าความผิด
                           แม้รัฐจะใช้มาตรการทางกฎหมายอย่างเข้มงวดและจริงจัง แต่ปัญหายาเสพติดยังคงเพมมากขึ้น
                                                                                                     ิ่
                                                          ิ่
               โดยเฉพาะการแพร่ระบาดของเมทแอมเฟตามีนที่เพมขึ้นอย่างต่อเนื่อง จนเกิดปัญหาปริมาณนักโทษมีมากเกินกว่า
               ศักยภาพของเรือนจ าจะรับไว้ได้ ผู้ถูกจับกุมจากการกระท าความผิดเกี่ยวกับยาเสพติดในทุกฐานความผิดมีจ านวน
               เพมมากขึ้น แต่ส่วนใหญ่เป็นผู้เสพ ผู้ครอบครองยาเสพติด นักค้ารายย่อย มือขน/มือล าเลียง ซึ่งจัดเป็น
                  ิ่
               พวกแรงงานยาเสพติดที่จะมีการทดแทนบุคคลใหม่ ๆ ได้ตลอดเวลา แต่การปราบปรามโครงสร้างการค้ายาเสพติด
               รายส าคัญและองค์กรอาชญากรรม ยังท าได้น้อย เช่นเดียวกับการด าเนินการต่อผู้เสพยาเสพติด ยังขาดการจ าแนก

                                                                                                  ๒
               ผู้เสพ ขาดการบ าบัดรักษา ดูแลผู้เสพในแบบองค์รวม ผู้เสพจ านวนมากยังไม่เข้าสู่ระบบบ าบัดรักษา  จึงได้มีการ
                                                                                                            ๓
               ทบทวนมาตรการในการแก้ไขปัญหายาเสพติดในประเทศไทย โดยมีการปรับปรุงกฎหมายยาเสพติดรวม ๗ ฉบับ
               ให้รวมเป็นประมวลกฎหมายยาเสพติด โดยร่างประมวลกฎหมายยาเสพติดฉบับนี้มีการยกเลิกการใช้ข้อสันนิษฐาน

               ตามกฎหมายที่สันนิษฐานว่าเพอจ าหน่ายตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ ข้อสันนิษฐานตาม
                                          ื่
                                     ื่
               กฎหมายที่สันนิษฐานว่าเพอขายตามพระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธิ์ต่อจิตและประสาท พ.ศ. ๒๕๕๙ และปรับปรุง
               บทความผิดและบทก าหนดโทษเกี่ยวกับยาเสพติดให้โทษและวัตถุออกฤทธิ์ขึ้นใหม่

                           บทความนี้จึงมีวัตถุประสงค์ที่จะน าข้อมูลที่ได้จากการศึกษาถึงหลักการใช้ข้อสันนิษฐานตามกฎหมาย
               ในคดีอาญาและหลักความได้สัดส่วน การใช้ข้อสันนิษฐานตามกฎหมายในคดียาเสพติดของต่างประเทศ เพอน ามา
                                                                                                       ื่
               วิเคราะห์ถึงปัญหาการใช้ข้อสันนิษฐานตามกฎหมายแบบไม่เด็ดขาดในกฎหมายยาเสพติดของประเทศไทย
               ในปัจจุบันว่าข้อสันนิษฐานตามกฎหมายในคดียาเสพติดรวมถึงบทก าหนดโทษส าหรับผู้กระท าความผิดในคดี

               ยาเสพติดมีความเหมาะสมและได้สัดส่วนหรือไม่ และเพอให้เข้าใจถึงแนวคิดที่น าไปสู่การยกเลิกการใช้
                                                                   ื่
                                                                                   ั
               ข้อสันนิษฐานตามกฎหมายในคดียาเสพติดตามร่างประมวลกฎหมายยาเสพติด อนจะเป็นการเตรียมความพร้อม



                       ๒  เพิ่มพงษ์ เชาวลิต. (๒๕๖๓). ร่างประมวลกฎหมายยาเสพติด กับการแก้ไขปัญหายาเสพติดของชาติ. วารสารส านักงาน

               ป.ป.ส. ปีที่ ๓๗ ฉบับที่ ๑ (ตุลาคม ๒๕๖๓ - มีนาคม ๒๕๖๔), หน้า ๑๙.
                       ๓  กฎหมายยาเสพติดรวม ๗ ฉบับ ได้แก่ ๑) พระราชบัญญัติป้องกันและปราบปรามยาเสพติด พ.ศ. ๒๕๑๙ และที่แก้ไข
                                                                                                     ้
               เพิ่มเติม ๒) พระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ และที่แก้ไขเพิ่มเติม ๓) พระราชก าหนดป้องกันการใชสารระเหย
               พ.ศ. ๒๕๓๓ และที่แก้ไขเพิ่มเติม ๔) พระราชบัญญัติมาตรการในการปราบปรามผู้กระท าความผิดเกี่ยวกบยาเสพติด พ.ศ. ๒๕๓๔
                                                                                           ั
               และที่แก้ไขเพิ่มเติม ๕) พระราชบัญญัติฟื้นฟสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด พ.ศ. ๒๕๔๕ ๖) พระราชบัญญัติวัตถุที่ออกฤทธต่อจิตและ
                                                                                                      ิ์
                                                ู
               ประสาท พ.ศ. ๒๕๕๙ ๗) ประกาศคณะรักษาความสงบแห่งชาติ ฉบับที่ ๑๐๘/๒๕๕๘ ฉบับที่ ๑๐๙/๒๕๕๗ และฉบับที่ ๑๑๖/
               ๒๕๕๗
   81   82   83   84   85   86   87   88   89   90   91