Page 882 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๘๗๐

(๓) ให้ปฏิบัติศาสนกิจตามที่ศาลเห็นสมควรและจ าเลยยินยอม

(๔) ให้บริจาคเงินเพื่อการกุศลหรือสาธารณประโยชน์ ตามที่จ าเลยยินยอม

(๕) ห้ามออกนอกสถานที่อยู่อาศัยในระหว่างเวลาที่ศาลก าหนด
(๖) ห้ามเข้าไปในสถานที่ที่ศาลก าหนด

(๗) ให้ท าทัณฑ์บนว่าจะไม่ก่อเหตุร้ายหรือก่อให้เกิดภัยอันตรายแก่ผู้อื่น
(๘) ไม่เสพสุราหรือยาเสพติดให้โทษ

ั
(๙) ไม่ประพฤติตนหรือกระท าการอย่างหนึ่งอย่างใดอนอาจน าไปสู่การกระท า
ความผิดอีก
ข้อ ๓ ในระหว่างรอการก าหนดโทษ นอกจากพนักงานคุมประพฤติแล้ว ศาลอาจแต่งตั้ง

บุคคลในครอบครัวของจ าเลยหรือบุคคลที่ศาลเห็นสมควรซึ่งยอมรับดูแลจ าเลยเป็นผู้ควบคุมให้ค าแนะน า
ช่วยเหลือ หรือตักเตือนจ าเลยด้วยก็ได้

ข้อ ๔ ถ้าภายในเวลาที่ศาลก าหนดตามข้อ ๑ จ าเลยไม่ปฏิบัติตามเงื่อนไขที่ศาลได้วางไว้

ี
ิ
หรือกระท าความผิดขึ้นอก แต่ศาลมิได้พพากษาให้จ าคุกในคดีหลัง ศาลอาจด าเนินการอย่างหนึ่งอย่างใด
ดังต่อไปนี้ก็ได้
(๑) ตักเตือนจ าเลย

(๒) เปลี่ยนแปลงหรือเพิ่มเติมเงื่อนไขเพอคุมความประพฤติ
ื่
(๓) ก าหนดโทษแต่รอการลงโทษไว้

(๔) ก าหนดโทษแล้วลงโทษซึ่งรอไว้นั้น

ิ
๒. ค าแนะน าของประธานศาลฎีกาเกี่ยวกับวธีการรอการก าหนดโทษ การรอการ
ลงโทษ และการก าหนดเงื่อนไขเพื่อคุมความประพฤติ พ.ศ. ๒๕๕๙ ซึ่งมีทั้งหมด ๕ หมวด ๑๖ ข้อ

โดยขอยกมาเฉพาะบางส่วน ได้แก่
ึ
ข้อ ๑ ก่อนก าหนดแนวทางการลงโทษ ศาลพงได้รับทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับจ าเลยตามที่
ระบุไว้ในประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๕๖ วรรคหนึ่ง โดยสอบถามจ าเลย ตรวจส านวนการสอบสวน

หรือรายงานการสืบเสาะและพินิจจ าเลยของพนักงานคุมประพฤติ
ู
ึ
ื้
ข้อ ๒ ศาลพงก าหนดแนวทางการลงโทษและการแก้ไขฟนฟจ าเลยที่หลากหลายตาม
ความร้ายแรงแห่งการกระท าความผิดและความเสียหายที่เกิดขึ้น โดยให้มีการรอการก าหนดโทษหรือการ
รอการลงโทษให้เหมาะสมกับข้อเท็จจริงตามข้อ ๑ โดยเฉพาะในกรณีที่เป็นการกระท าความผิดครั้งแรก

และจ าเลยยังไม่สมควรถูกพจารณาก าหนดโทษให้เป็นมลทินติดตัว หรือให้รอการลงโทษในกรณีที่จ าเลย
ิ
กระท าความผิดซ้ าแต่ยังมีเหตุให้แก้ไขปรับปรุงและกลับตัว ทั้งนี้ ศาลอาจก าหนดเงื่อนไขเพอคุมความ
ื่
ประพฤติด้วยหรือไม่ก็ได้

ึ
ข้อ ๓ การใช้ดุลพนิจในการก าหนดโทษ ศาลพงให้โอกาสจ าเลยมิต้องรับโทษจ าคุกหรือ
ิ
ึ
ื่
ื้
ู
โทษปรับโดยไม่จ าเป็น แต่พงเน้นการใช้มาตรการเพอแก้ไขฟนฟและป้องกันมิให้จ าเลยกระท าผิดซ้ าแทน