Page 880 - บทความทางวิชาการหลักสูตร ผู้พิพากษาหัวหน้าศาล รุ่นที่ 21

๘๖๘

ื่
ก าหนด โดยจะก าหนดเงื่อนไขเพอคุมความประพฤติด้วยหรือไม่ก็ได้ ส าหรับเงื่อนไขเพอคุมความประพฤติ
ื่
ของผู้กระท าความผิด ศาลอาจก าหนดขึ้นตามความเหมาะสมหรือตามควรแก่กรณี อาจเป็นข้อเดียวหรือ

่
หลายข้อก็ได้ ได้แก
(๑) ให้ไปรายงานตัวต่อเจ้าพนักงานที่ศาลระบุไว้เป็นครั้งคราว เพอเจ้าพนักงานจะได้
ื่
สอบถาม แนะน า ช่วยเหลือ หรือตักเตือนตามที่เห็นสมควรในเรื่องความประพฤติและการประกอบอาชีพ
หรือจัดให้กระท ากิจกรรมบริการสังคมหรือสาธารณประโยชน์

(๒) ให้ฝึกหัดหรือท างานอาชีพอันเป็นกิจจะลักษณะ

(๓) ให้ละเว้นการคบหาสมาคมหรือการประพฤติใด อันอาจน าไปสู่การกระท าความผิด
ในท านองเดียวกันอีก

(๔) ให้ไปรับการบ าบัดรักษาการติดยาเสพติดให้โทษ ความบกพร่องทางร่างกายหรือ
จิตใจ หรือความเจ็บป่วย อย่างอื่น ณ สถานที่และตามระยะเวลาที่ศาลก าหนด

(๕) ให้เข้ารับการฝึกอบรม ณ สถานที่และตามระยะเวลาที่ศาลก าหนด

(๖) ห้ามออกนอกสถานที่อยู่อาศัย หรือห้ามเข้า ในสถานที่ใดในระหว่างเวลาที่ศาล
ุ
ิ
ก าหนด ทั้งนี้ จะใช้อปกรณ์อเล็กทรอนิกส์หรืออปกรณ์อนใดที่สามารถใช้ตรวจสอบหรือจ ากัดการเดินทาง
ุ
ื่
ด้วยก็ได้
(๗) ให้ชดใช้ค่าสินไหมทดแทนหรือเยียวยาความเสียหายโดยวิธีอนให้แก่ผู้เสียหาย
ื่
ตามที่ผู้กระท าความผิดและผู้เสียหายตกลงกัน

ื้
(๘) ให้แก้ไขฟนฟหรือเยียวยาความเสียหายที่เกิดแก่ทรัพยากรธรรมชาติ หรือ
ู
สิ่งแวดล้อม หรือชดใช้ค่าเสียหายเพื่อการดังกล่าว
(๙) ให้ท าทัณฑ์บนโดยก าหนดจ านวนเงินตามที่ศาลเห็นสมควรว่าจะไม่ก่อเหตุร้าย

หรือก่อให้เกิดภยันตรายแก่บุคคลอื่นหรือทรัพย์สิน
(๑๐) เงื่อนไขอน ๆ ตามที่ศาลเห็นสมควรก าหนดเพอแก้ไข ฟนฟ หรือป้องกันมิให้
ื่
ื้
ื่
ู
ผู้กระท าความผิดกระท า หรือมีโอกาสกระท าความผิดขึ้นอก หรือเงื่อนไขในการเยียวยาผู้เสียหายตามที่
ี
เห็นสมควร
โดยเงื่อนไขตามที่ศาลได้ก าหนดในข้างต้นนี้ ถ้าภายหลังความปรากฏแก่ศาลตามค าขอ

ของผู้กระท าความผิด ผู้แทนโดยชอบธรรมของผู้นั้น ผู้อนุบาลของผู้นั้น พนักงานอยการหรือเจ้าพนักงาน
ั
ว่าพฤติการณ์ที่เกี่ยวแก่การควบคุมความประพฤติของผู้กระท าความผิดได้เปลี่ยนแปลงไป เมื่อศาล

ิ่
เห็นสมควร ศาลอาจแก้ไขเพมเติมหรือเพกถอนข้อหนึ่งข้อใดเสียก็ได้ หรือจะก าหนดเงื่อนไขข้อใดตามที่
ิ
ิ่
ี
กล่าวไว้ซึ่งศาลยังมิได้ก าหนดไว้เพมเติมขึ้นอกก็ได้ หรือถ้ามีการกระท าผิดทัณฑ์บนให้น าบทบัญญัติ
มาตรา ๔๗ มาใช้บังคับโดยอนุโลม และจากเหตุที่การใช้ดุลพนิจในการลงโทษตามบัญชีมาตรฐานการ
ิ
ลงโทษของศาลที่อาศัยเพยงข้อเท็จจริงที่ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๕๖ ก าหนดไว้ดังกล่าว ไม่อาจ
ี
ี่
ตอบโจทย์ได้อย่างรอบด้าน ไม่ว่าจะเป็นกรณีทผู้พิพากษาไม่กล้าใช้ดุลพินิจนอกเหนือไปจากเกณฑ์ที่ก าหนด