Page 52 - บทคัดย่อเล่ม 1

๔๘

งวดที่ 12 (งวดสุดท้ำย) ระหว่ำง วันที่ 9 มีนำคม 2550 ถึงวันที่ 8 เมษำยน 2550 กำรเรียกร้องค่ำเสียหำยในเรื่อง
ผิดสัญญำจ้ำงแรงงำนมีก ำหนดอำยุควำม 10 ปี เทียบเคียงค ำพิพำกษำฎีกำ 379/2531 แนบท้ำยค ำชี้ขำด
ผู้เรียกร้องยื่นค ำเสนอข้อพิพำทต่อสถำบันอนุญำโตตุลำกำรเมื่อวันที่ 18 มีนำคม 2559 คดีจึงยังไม่ขำดอำยุควำม
ปัญหำที่ต้องพิจำรณำต่อไปว่ำผู้คัดค้ำนจะต้องรับผิดชดใช้ค่ำเสียหำยกรณีต้นไม้ตำยเป็นเงินจ ำนวน

เท่ำใดตำมค ำเสนอข้อพิพำท ผู้เรียกร้องขอให้ผู้คัดค้ำนชดใช้ค่ำเสียหำยของรำคำต้นไม้ที่ตำยเท่ำกับรำคำตำมสัญญำ
จ้ำง รวมค่ำเสียหำยเป็นเงิน 1,053,072 บำท ซึ่งจ ำนวนต้นไม้ที่ตำยมีจ ำนวนเท่ำกับจ ำนวนที่ปลูกตำมสัญญำจ้ำง
ข้อเท็จจริงได้ควำมว่ำภำยหลังจำกที่ผู้คัดค้ำนส่งมอบงำนแล้ว ผู้คัดค้ำนไม่ได้เข้ำดูแลรักษำต้นไม้ตำมสัญญำ ผู้เรียกร้อง
ได้มีหนังสือจ ำนวนหลำยฉบับแจ้งให้ผู้คัดค้ำนทรำบว่ำมีต้นไม้แห้งตำยเป็นจ ำนวนมำก ขอให้ผู้คัดค้ำนเข้ำไปดูแลต้นไม้
ตำมสัญญำ และตำมหนังสือแจ้งครั้งที่ 3 ผู้เรียกร้องได้ก ำหนดเวลำให้ผู้คัดค้ำนเข้ำไปด ำเนินกำรแก้ไขควำมเสียหำย
ภำยใน 7 วัน นับจำกวันที่ผู้คัดค้ำนได้รับหนังสือแจ้งของผู้เรียกร้อง หำกยังไม่เข้ำด ำเนินกำรแก้ไข ผู้เรียกร้องจะ
ด ำเนินกำรแก้ไขเองและเรียกเก็บเงินจำกผู้คัดค้ำน แต่ก็ไม่ปรำกฏว่ำเจ้ำหน้ำที่แขวงกำรทำงของผู้เรียกร้องได้เข้ำ
ด ำเนินกำรแก้ไขบรรเทำควำมเสียหำยที่เกิดขึ้น เช่น จัดหำน้ ำมำรดต้นไม้ที่ปลูก คณะอนุญำโตตุลำกำรจึงเห็นว่ำกำรที่
ต้นไม้ที่ปลูกไว้เสียหำยตำยหมดทุกต้น ผู้เรียกร้องมีส่วนผิดอยู่ด้วย เนื่องจำกเจ้ำหน้ำที่ของผู้เรียกร้องละเลยไม่บ ำบัด

ปัดป้องหรือบรรเทำควำมเสียหำยซึ่งอยู่ในวิสัยที่สำมำรถจะกระท ำได้ คณะอนุญำโตตุลำกำรจึงเห็นสมควรลดจ ำนวน
ค่ำเสียหำยที่ผู้คัดค้ำนจะต้องรับผิดลงเป็นจ ำนวนตำมสมควร ตำม ป.พ.พ. มำตรำ 223 เทียบเคียงค ำพิพำกษำฎีกำที่
2438-2439/2545 แนบท้ำยค ำชี้ขำด โดยก ำหนดให้ผู้คัดค้ำนที่ 1 รับผิดชอบค่ำเสียหำยในอัตรำ 70 % ของ
จ ำนวนค่ำเสียหำย คิดเป็นเงิน 737,150 บำท ผู้เรียกร้องได้หักเงินประกันสัญญำจ ำนวน 72,500 บำท ไว้ช ำระ
ค่ำเสียหำยแล้วบำงส่วนจึงคงเหลือเงินค่ำเสียหำยที่ผู้คัดค้ำนที่ 1 จะต้องช ำระเป็นเงิน 664,650 บำท พร้อมดอกเบี้ย
ในอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปี นับแต่วันผิดนัด วันที่ 6 พฤษภำคม 2558 เป็นต้นไปจนกว่ำจะช ำระหนี้เสร็จ ผู้คัดค้ำนที่
2 ในฐำนะหุ้นส่วนผู้จัดกำรประเภทไม่จ ำกัดควำมผิดจึงต้องร่วมรับผิดกับผู้คัดค้ำน ที่ 1 ด้วยตำมกฎหมำย
ประเด็นข้อพิพำท ข้อ 5 ผู้เรียกร้องจะต้องคืนเงินหลักประกันแก่ผู้คัดค้ำนหรือไม่

คณะอนุญำโตตุลำกำรได้วินิจฉัยแล้วว่ำผู้คัดค้ำนจะต้องรับผิดช ำระค่ำเสียหำยให้แก่ผู้เรียกร้องเป็นเงิน 737,150
บำท และผู้เรียกร้องได้น ำเงินหลักประกันสัญญำจ ำนวน 72,500 บำท ช ำระค่ำเสียหำยบำงส่วนแล้วตำมสัญญำจ้ำงที่
ให้สิทธิผู้เรียกร้องสำมำรถบังคับช ำระค่ำเสียหำยจำกหลักประกันกำรปฏิบัติตำมสัญญำได้ ผู้เรียกร้องจึงไม่ต้องคืนเงิน
หลักประกันแก่ผู้คัดค้ำน
อำศัยเหตุผลตำมที่วินิจฉัยมำข้ำงต้นจึงชี้ขำดให้ผู้คัดค้ำนที่ 1 และผู้คัดค้ำนที่ 2 ร่วมกันช ำระ
ค่ำเสียหำยให้แก่ผู้เรียกร้องเป็นเงิน 664,650 บำท พร้อมดอกเบี้ยในอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปีนับแต่วันผิดนัดวันที่ 6
พฤษภำคม 2558 เป็นต้นไป จนกว่ำจะช ำระหนี้เสร็จ ค ำขอนอกจำกนี้ให้ยกและให้ยกข้อเรียกร้องแย้งของผู้คัดค้ำน

แหล่งที่มำ

ข้อพิพำทหมำยเลขด ำที่ 27/2559
หลักกฎหมำยที่เกี่ยวข้อง : ประมวลกฎหมำยแพ่งและพำณิชย์ มำตรำ 215, 223, 575,
581 และ 587
คณะอนุญำโตตุลำกำร : นำยทวีศักดิ์ วรพิวุฒิ
นำยอภิชำติ ธนัญชยะ
นำยสุทธิพงษ์ วงษ์สวัสดิ์

ผู้ย่อ : รังสิมำ ดำรำพงษ์