Page 54 - บทคัดย่อเล่ม 1
P. 54

๕๐


               จ ำนวน 11,534,600 บำท อันเนื่องมำจำกกำรด ำเนินงำนดังกล่ำว และหลังจำกนั้นผู้เรียกร้องได้ท ำงำนต่อไปอีก
               บำงส่วนและเรียกให้ผู้คัดค้ำนช ำระเงิน แต่ผู้คัดค้ำนมิได้ช ำระเงินให้ผู้เรียกร้อง ผู้เรียกร้องจึงไม่ได้ด ำเนินกำร
               ตำมโครงกำรดังกล่ำวอีก ผู้เรียกร้องได้ส่งใบแจ้งหนี้ตำมยอดเงินดังกล่ำวให้แก่ผู้คัดค้ำนครั้งสุดท้ำยในวันที่ 5 มิถุนำยน
               2556 ครบก ำหนดช ำระหนี้ภำยในวันที่ 19 มิถุนำยน 2556 หลังจำกนั้นผู้เรียกร้องจึงยื่นค ำเสนอข้อพิพำท

               ต่อสถำบันอนุญำโตตุลำกำร เพื่อให้ผู้คัดค้ำนช ำระเงินจ ำนวนดังกล่ำวพร้อมดอกเบี้ยในอัตรำร้อยละ 7.5 ต่อปี ในวันที่
               14 มีนำคม 2560
                              ประเด็นข้อพิพำทที่ 1 ที่ว่ำคดีขำดอำยุควำมหรือไม่  คณะอนุญำโตตุลำกำรพิจำรณำมูลกรณี
               ข้อพิพำทคดีนี้แล้วเห็นว่ำ ผู้เรียกร้องเป็นนิติบุคคลประเภทบริษัทจ ำกัดประกอบกิจกำรออกแบบสถำปัตย์ และ
               สถำปัตย์ภำยใน ฯลฯ จึงเป็นผู้ประกอบกำรค้ำ ได้รับจ้ำงผู้คัดค้ำนออกแบบสถำปัตย์และวิศวกรรมโยธำ โครงกำร ด.
               และ โครงกำร ท. ไม่ปรำกฏในทำงน ำสืบว่ำบริษัทผู้เรียกร้องเป็นผู้ประกอบวิชำชีพวิศวกรรม หรือสถำปัตยกรรม
               ซึ่งจะต้องได้รับใบอนุญำตประกอบวิชำชีพจำกสภำวิศวกร หรือสภำสถำปนิก แล้วแต่กรณี กำรรับจ้ำงออกแบบ
               โครงกำรทั้งสองก็เพื่อกิจกำรของบริษัทผู้คัดค้ำน สิทธิเรียกร้องของผู้เรียกร้องที่มีอยู่ต่อผู้คัดค้ำนจึงเป็นสิทธิเรียกร้องที่
               ไม่อยู่ในบังคับอำยุควำม 2 ปี ตำมมำตรำ 193/34 (1) ดังนั้น อำยุควำมสิทธิเรียกร้องในคดีข้อพิพำทนี้จึงมีก ำหนด

               5 ปี ตำมมำตรำ 193/33 (5) เมื่อผู้เรียกร้องได้แต่งตั้งทนำยควำมให้มีหนังสือ ลงวันที่ 9 ธันวำคม 2559 ขอให้
               ผู้คัดค้ำนช ำระหนี้ตำมใบแจ้งหนี้ตั้งแต่ต้นปี 2556 เมื่อผู้คัดค้ำนเพิกเฉย ผู้เรียกร้องจึงได้ยื่นค ำเสนอข้อพิพำท
               ต่อสถำบันอนุญำโตตุลำกำรเมื่อวันที่ 14 มีนำคม 2560 คดีจึงยังไม่ขำดอำยุควำม
                              ประเด็นข้อพิพำทที่ 2 ที่ว่ำผู้คัดค้ำนได้ว่ำจ้ำงผู้เรียกร้องออกแบบตำมใบเสนอรำคำหรือตำมสัญญำ
               พิพำททั้งสองหรือไม่ ผู้คัดค้ำนได้ว่ำจ้ำงให้ผู้เรียกร้องออกแบบงำนสถำปัตยกรรมและงำนวิศวกรรมโครงสร้ำงทั้งสอง
               โครงกำรมูลค่ำค่ำว่ำจ้ำง รวมภำษีมูลค่ำเพิ่มเป็นเงินจ ำนวน 11,557,123.50 บำท คณะอนุญำโตตุลำกำรพิจำรณำ
               แล้วเห็นว่ำ ข้อตกลงระหว่ำงผู้เรียกร้องและผู้คัดค้ำนในโครงกำร ด. และโครงกำร ท. ได้เริ่มด ำเนินกำรตั้งแต่เดือน
               สิงหำคม 2555 ซึ่งเป็นระยะเวลำใกล้เคียงกันกับที่ผู้คัดค้ำนน ำสืบในชั้นสืบพยำนว่ำบริษัทของผู้คัดค้ำนยื่นค ำร้อง

               ต่อศำลล้มละลำยกลำงเพื่อขอฟื้นฟูกิจกำร แต่ผู้คัดค้ำนมิได้บรรยำยข้อเท็จจริงสู้คดีในประเด็นดังกล่ำวในค ำคัดค้ำน
               คณะอนุญำโตตุลำกำรจึงรับฟังข้อเท็จจริงตำมค ำเสนอข้อพิพำทและค ำคัดค้ำนโดยเห็นว่ำ มีกำรลงนำมโดยคู่พิพำท
               ทั้งสองฝ่ำย อีกทั้งผู้คัดค้ำนได้ช ำระค่ำว่ำจ้ำงบำงส่วนให้แก่ผู้เรียกร้อง ผู้คัดค้ำนได้ว่ำจ้ำงผู้เรียกร้องออกแบบตำม
               ใบเสนอรำคำหรือตำมสัญญำพิพำททั้งสอง
                              ประเด็นข้อพิพำทที่ 3 ที่ว่ำผู้เรียกร้องและผู้คัดค้ำน แต่ละฝ่ำยจะต้องรับผิดต่อกันหรือไม่ เพียงใด
               คณะอนุญำโตตุลำกำรพิจำรณำแล้วเห็นว่ำ ข้อเท็จจริงที่ผู้เรียกร้องน ำสืบมำ จะเห็นได้ว่ำ ในปี 2555 ผู้คัดค้ำนได้ช ำระ
               เงินตำมใบแจ้งหนี้ โดยใบแจ้งหนี้ ณ วันสิ้นปีของปี 2555 ผู้คัดค้ำนยังช ำระหนี้ตำมใบแจ้งหนี้ไม่ครบถ้วน คงค้ำงช ำระ
               อยู่จ ำนวน 1,100,000 บำท และตั้งแต่เดือนมกรำคม 2556 เป็นต้นไป ผู้คัดค้ำนไม่ได้ช ำระเงินตำมใบแจ้งหนี้ให้แก่
               ผู้เรียกร้อง ตำมค ำให้กำรของ ส. ว่ำ ฝ่ำยผู้เรียกร้องทรำบว่ำผู้คัดค้ำนได้ขำยหุ้นบริษัทให้กลุ่มทุนใหม่ และมีปัญหำ

               กำรเงินโดยผู้เรียกร้องไม่ได้รับช ำระเงินตำมใบแจ้งหนี้ตั้งแต่เดือนมกรำคม 2556 ผู้เรียกร้องควรจะเจรจำกับ
               ผู้มีอ ำนำจของผู้คัดค้ำน ณ ขณะนั้น ว่ำจะให้ผู้เรียกร้องด ำเนินกำรต่อไปตำมสัญญำทั้งสองโครงกำรหรือไม่ อย่ำงไร
               ซึ่งทำงพิจำรณำไม่ปรำกฏว่ำมีกำรประชุมกับผู้มีอ ำนำจด ำเนินกำรแทนผู้คัดค้ำนในเรื่องสำระส ำคัญของกำรปฏิบัติตำม
               สัญญำต่อไป แต่ผู้เรียกร้องกลับด ำเนินกำรต่อเนื่องไปจนถึงประมำณเดือนพฤษภำคม 2556 และเรียกค่ำด ำเนินกำร
               ตำมสัญญำโครงกำร ด. และโครงกำร ท. โดยที่ฝ่ำยผู้คัดค้ำนมิได้รับมอบงำนในเนื้องำนดังกล่ำว และไม่ปรำกฏว่ำได้ใช้
               ประโยชน์จำกงำนดังกล่ำวอย่ำงครบถ้วนสมบูรณ์ คณะอนุญำโตตุลำกำรจึงเห็นว่ำผู้คัดค้ำนจะต้องรับผิดต่อผู้เรียกร้อง
               ในใบแจ้งหนี้ดังต่อไปนี้

                              ผู้คัดค้ำนจะต้องรับผิดต่อผู้เรียกร้องรวมเป็นเงินทั้งสิ้น  3,745,000 บำท
                              ผู้เรียกร้องได้มอบอ ำนำจให้ทนำยควำมมีหนังสือทวงถำมให้ผู้คัดค้ำนช ำระหนี้ ลงวันที่ 9 ธันวำคม
               2559 โดยให้ผู้คัดค้ำนช ำระหนี้ให้แล้วเสร็จภำยใน 7 วัน นับแต่วันได้รับหนังสือดังกล่ำว แต่ไม่ปรำกฏว่ำหนังสือ
               ดังกล่ำวได้ส่งให้แก่ผู้คัดค้ำนด้วยวิธีใด และผู้คัดค้ำนได้รับหนังสือดังกล่ำวเมื่อใด จึงยังไม่อำจฟังได้ว่ำผู้คัดค้ำนผิดนัด
               ในวันใด และต่อมำผู้เรียกร้องได้มีหนังสือลงวันที่ 17 กุมภำพันธ์ 2560 ถึงผู้คัดค้ำน ขอนัดหำรือข้อพิพำทเกี่ยวกับ
               กำรค้ำงช ำระค่ำว่ำจ้ำงออกแบบสถำปัตย์ โดยนัดผู้คัดค้ำนมำเจรจำที่บริษัทผู้เรียกร้องเพื่อหำข้อยุติในวันที่ 27
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59