Page 68 - Q2-ManualConsult ภ.2

57 58

การที่สมาชิกรูสึกวาไดชวยเหลือบุคคลอื่น เชน การใหคําแนะนําแกเพื่อนสมาชิกในการ ความรูสึกผูกพันเปนอันหนึ่งอันเดียวกันความรูสึกอันเปนสากล การไดระบายอารมณความรูสึก การรูสึก
แกปญหาที่ตนเองเคยประสบมากอน และเพื่อนสมาชิกในกลุมรับฟงอยางตั้งใจ ทําใหเกิดความรูสึก ไดทําประโยชนใหกับผูอื่นและไดรับขอมูลใหกับตนเอง โดยที่ปจจัยบําบัดตัวหนึ่งอาจเปนพื้นฐานตอ

271
ภาคภูมิใจในตนเอง เปนตน ปจจัยอีกตัวหนึ่งไดหรือเอื้อใหเกิดปจจัยบําบัดตัวตอไปไมสามารถแยกออกจากกันได สวนลักษณะของ
๒.๕) การแกไขประสบการณเดิมในครอบครัว (corrective recapitulation of the บุคคลก็สงผลตอการเกิดปจจัยบําบัดที่แตกตางกัน เชน สมาชิกกลุมที่มีอายุมากกวาจะทําใหเกิด
family group) สัมพันธภาพในกลุม เกิดความรูสึกผูกพันเปนอันหนึ่งอันเดียวกันมากกวาสมาชิกกลุมที่มีอายุนอย

กลุมบําบัดจะชวยใหสมาชิกไดมีโอกาสสํารวจตนเองและเปลี่ยนแปลงเกี่ยวกับแบบแผน นอกจากนั้นปจจัยบําบัดที่เกิดขึ้นนี้ขึ้นอยูกับชนิดของกลุม ซึ่งกลุมที่จัดขึ้นในแตละกลุมก็จะมีลักษณะที่

สัมพันธภาพในครอบครัว การมีประสบการณที่ไมดีหรือมีปมขัดแยงมากอนในครอบครัว กลุมจะเปด แตกตางกัน วัตถุประสงคไมเหมือนกัน หรือแมแตภายใตกลุมเดียวกัน สมาชิกกลุมที่มีอาการแตกตางกัน
โอกาสใหสมาชิกกลุมไดปรับเปลี่ยนความคิดพฤติกรรมในแงลบเหลานั้นใหดีขึ้น ไมวาจะเปนกับพอแม ก็จะไดรับปจจัยบําบัดที่แตกตางกัน (Yalom, 1995) ลักษณะการจัดกลุมแบงไดหลายแบบขึ้นอยูกับ

หรือพี่นอง วัตถุประสงคของกลุม เชน ถาแบงตามลักษณะของสมาชิกกลุม กลุมที่มีปญหาคลายคลึงกัน หรือกลุม

๒.๖) การพัฒนาเทคนิคเพื่อการเขาสังคม (development of social techniques) โรคเดียวกัน (homogeneousgroup) มีประโยชนในดานการปรับตัวการดําเนินชีวิต การแกไขปญหา
การที่สมาชิกไดมีปฏิสัมพันธกับคนอื่นเปนการฝกทักษะทางสังคม นอกจากนี้การได ในเรื่องหรือสถานการณเดียวกัน เชน กลุมสมาชิกกลุมใชสารเสพติดกลุมสมาชิกกลุมโรคซึมเศรา เปนตน

สังเกตเห็นบุคคลอื่นมีปฏิสัมพันธตอกันสามารถนํามาเปนแบบอยางที่ดีใหกับตนเองไดและไดลองมี กลุมลักษณะเชนนี้จะทําใหสมาชิกรูสึกปลอดภัย ในการพูดคุยปญหาของตนและเปนการลดความอายที่

ปฏิสัมพันธใหมกับบุคคลอื่น ภายใตบรรยากาศของกลุมที่มีการยอมรับ สนับสนุนและรับฟงความคิดเห็น จะพูดเกี่ยวกับปญหาของตน สวนลักษณะสมาชิกกลุมที่มีปญหาตางกัน (heterogeneous group)
ของคนอื่นทําใหสมาชิกกลุมเกิดความมั่นใจมากยิ่งขึ้น คัดเลือกสมาชิกกลุมที่มีปญหาตางกัน การวินิจฉัยโรคตางกันจุดมุงหมายของกลุมเพื่อใหสมาชิกไดเกิด

๒.๗) การเลียนแบบพฤติกรรม (imitativebehavior) การเรียนรูทางสังคมและทักษะการแกปญหาอยางหลากหลายมุมมองที่แตกตางกันออกไปในแตละบุคคล
สมาชิกกลุมเกิดการเลียนแบบบุคลิกภาพจากสมาชิกดวยกัน หรือจากผูนํากลุมที่ตนเอง ถาแบงกลุมบําบัดตามลักษณะการเขาออกของสมาชิกก็แบงไดเปน 2 ลักษณะคือ กลุมเปด

พึงพอใจ โดยผานการสังเกตการมีปฏิสัมพันธของคนอื่นวาไดรับการตอบสนองอยางไร (opened group) และกลุมปด (closed group)

๒.๘) การระบายอารมณ (catharsis) กลุมเปด คือกลุมที่มีการเปลี่ยนแปลงสมาชิกกลุมอยูตลอดเวลา รับสมาชิกใหมเขามาใน
สมาชิกในกลุมไดระบายความคิดความรูสึก การปลดปลอยอารมณที่เก็บกดไวทําใหเกิด กลุมและสมาชิกเกาบางคนอาจออกไปเนื่องจากกลับบาน ดังนั้นการดําเนินกลุมจึงเปนการดําเนินกลุมให

ความรูสึกโลงสบายและทําใหเกิดการเรียนรูวิธีการแสดงอารมณที่เหมาะสม แลวเสร็จภายในครั้งเดียวและมีการเริ่มกระบวนการกลุมใหมทุกครั้ง การทํากลุมในสมาชิกกลุมในมักจะ

๒.๙) การเรียนรูความจริงอันเปนสัจธรรม (existential factors) เปนแบบนี้เนื่องจากลักษณะอาการและระยะเวลาที่รักษาตัวอยูในโรงพยาบาลไมเทากัน
สมาชิกกลุมจิตเวชอาจมีความคาดหวังกับชีวิต ชีวิตตองสวยงาม สมหวัง ซึ่งไมไดเปน กลุมปดจะเปนลักษณะที่จํานวนสมาชิกคงที่ ไมเปดรับสมาชิกใหม สมาชิกจะเขากลุม

จริงเสมอไป ทําใหสมาชิกไดเกิดการเรียนรูและเขาใจความเปนจริงของชีวิตจากการฟงประสบการณของ รวมกันตามจํานวนครั้งที่กําหนด กลุมปดมีประโยชนมากสําหรับการทํากลุมที่เนนใหเกิดการเปลี่ยนแปลง
สมาชิกในกลุม ระดับโครงสรางของบุคลิกภาพสวนใหญกลุมปดจะจัดใหกับสมาชิกกลุมในโรงพยาบาลกลางวันมากกวา

282
๒.๑๐) ความรูสึกผูกพันเปนอันหนึ่งอันเดียวกัน (cohesiveness) เนื่องจากมีอาการที่ดีสามารถดูแลตนเองใหมาเขากลุมตามระยะเวลาที่กําหนดได การเขาใจลักษณะ
การเขารวมกลุมทําใหสมาชิกไดรูสึกวาตนเองเปนสวนหนึ่งของกลุมเกิดความผูกพันกับ สมาชิกกลุมจะทําใหเรากําหนดวัตถุประสงคในการทํากลุมไดชัดเจนมากขึ้น และการทํากลุมของสมาชิก
เพื่อนสมาชิกในกลุม รับรูวาเปนพวกเดียวกัน มีเปาหมายอันเดียวกัน ซึ่งปจจัยนี้เปนปจจัยสําคัญในการ กลุมในมีความแตกตางกับกลุมสมาชิกกลุมนอก

รักษาที่จะทําใหเกิดประสิทธิภาพสูงสุด ในกรณีเด็กหรือเยาวชนที่มีพฤติกรรมกระทําผิดจากสาเหตุทางจิตเวช อาจนําเขาสู

๒.๑๑) การเรียนรูวิธีที่จะติดตอและสรางความสัมพันธกับบุคคลอื่น (interpersonal กระบวนการกลุมจิตบําบัดในลักษณะโครงการตาง ๆ ซึ่งตองประสานผูมีความรูความเขาใจในเรื่องนี้
learning) เขารวมสังเกตการณหรือเขามามีบทบาทเปนผูนํากลุม ซึ่งเปนวิธีการหนึ่งที่ทําใหเด็กและเยาวชนที่

กลุมถือวาเปนสังคมจําลองใหสมาชิกไดมีโอกาสฝกฝนเพื่อใหเกิดพฤติกรรมใหมที่ กระทําผิดจากสาเหตุทางจิตเวชไดรับการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมโดยผูเชี่ยวชาญ

เหมาะสมมากขึ้น
ปจจัยบําบัดที่เกิดขึ้นจะคอยๆ เกิดอยางชาๆ และใชเวลานานพอสมควร ปจจัยบําบัดที่

เกิดขึ้นอาจเกิดขึ้นไมครบทั้งหมดขึ้นอยูกับหลายปจจัย เชน ลักษณะของสมาชิกกลุม ระยะเวลา 27 เพิ่งอาง.

ไดนามิกของกลุม ความเชี่ยวชาญหรือลักษณะของผูนํากลุม โดยสวนใหญปจจัยบําบัดที่เกิดขึ้นบอยคือ 28 เพิ่งอาง.

คู่มือปฏิบัติงาน
การด�าเนินงานตามมาตรการพิเศษ ๖๗