Page 345 - วารสารกฎหมาย ศาลอุทธรณ์คดีชํานัญพิเศษ

ฉบับพิเศษ ประจำ�ปี 2564

ั
ี
ดงนน ลาดบการใช้กฎหมายวธพจารณาความในคดแรงงานจงสามารถเรยงลําดบ
ั
ี
ึ
ิ
ี
ิ
ั
้
ั
ํ
การใช้ได้ ดังนี้
1. พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522
2. ข้อกําหนดศาลแรงงาน ว่าด้วยการดําเนินกระบวนพิจารณาในศาลแรงงาน พ.ศ. 2556
ซึ่งออกโดยอาศัยอํานาจตามความในมาตรา 29 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแรงงานและวิธี
พิจารณาคดีแรงงาน พ.ศ. 2522
3. หากไม่มีกําหนดไว้ในข้อ 1. และ 2. จึงค่อยอาศัยบทบัญญัติตามประมวลกฎหมาย
วิธีพิจารณาความแพ่ง
ในการปฏิบัติงานของผู้เขียนมักพบเจอข้อโต้แย้งในเร่องลําดับการปรับใช้กฎหมาย
ื
ึ
วิธีพิจารณาความกรณีหน่งเป็นประจํา คือ ปัญหาว่า ถ้าข้อกําหนดศาลแรงงาน ว่าด้วยการ
ดําเนินกระบวนพิจารณาในศาลแรงงาน พ.ศ. 2556 ขัดแย้งกับประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
ความแพ่ง ต้องใช้กฎหมายใดเป็นอันดับแรก ฝ่ายที่เห็นว่าต้องใช้ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา

ความแพ่งก่อนมักให้เหตุผลว่า ข้อกําหนดศาลแรงงานเป็นกฎหมายลําดับรอง ย่อมมีลําดับศักดิ์
ิ
ี
ิ
ิ
ึ
่
ํ
่
ตากว่าประมวลกฎหมายวธพจารณาความแพ่ง ซงถ้าพจารณาแล้ว กฎหมายในหลายกรณ ี
ต้องการความรวดเร็วและยืดหยุ่น หากให้กฎหมายทุกฉบับต้องออกเป็นพระราชบัญญัติจึง
ึ
ไม่เหมาะสม การบัญญัติกฎหมายจึงมักมีบทมาตราให้ออกเป็นกฎหมายลําดับรองซ่งสะดวก
ในการปรับใช้และปรับปรุงแก้ไขให้เข้ากับพลวัตทางสังคม กล่าวคือเป็นนิติวิธีทางนิติบัญญัต ิ
ประเภทหน่ง เป็นการรับมอบอํานาจมาจากฝ่ายนิติบัญญัติให้มาออกกฎหมายต่อไป (Delegated
ึ
ั
4
ู
่
ี
ั
ี
ี
Legislation) ซงกฎหมายลําดบรองนบางกรณยงสามารถแก้ไขกฎหมายทมลําดบสงกว่าได้ด้วย
ึ
่
ี
้
ั
ประกอบกับเม่อศึกษาในเชิงประวัติศาสตร์กฎหมายของประเทศไทยเองก็ปรากฏว่ามีการออก
ื
ั
กฎหมายลําดับรองมาต้งแต่สมัยสมบูรณาญาสิทธิราชย์แล้ว ดังน้น ในความเห็นของผู้เขียน
ั
5
แนวความคิดของฝ่ายน้จึงค่อนข้างล้าสมัยและไม่ทันต่อนวัตกรรมในการบัญญัติกฎหมาย ดังน้น
ั
ี
เมื่อข้อกําหนดศาลแรงงาน ว่าด้วยการดําเนินกระบวนพิจารณาในศาลแรงงาน พ.ศ. 2556 ออก
โดยอาศัยอํานาจตามความในมาตรา 29 แห่งพระราชบัญญัติจัดต้งศาลแรงงานและวิธีพิจารณา
ั
คดีแรงงาน พ.ศ. 2522 หากกรณีใดมีบัญญัติไว้แล้วในข้อกําหนดศาลแรงงาน ก็ต้องถือตาม
ี
ระยะเวลาตามท่กําหนดไว้และจะต้องมีพฤติการณ์พิเศษหรือจะต้องมีเหตุสุดวิสัยอันไม่อาจก้าวล่วงได้เช่นท่บัญญัติไว้ในประมวล
ี
กฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 23 ไม่
4 สํานักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา, คู่มือการร่างกฎหมาย “การร่างกฎหมายและแบบของกฎหมาย”, (ปรับปรุงครั้ง
ที่ 1, 2550) น.92-105
5 เรื่องเดียวกัน, น.93
343