Page 138 - นิตยสารดุลพาห เล่มที่ ๒-๒๕๖๑-กฎหมาย
P. 138
ดุลพาห
๒) เพื่อทำาให้กองทรัพย์สินของลูกหนี้มีมูลค่ามากที่สุดเท่าที่จะทำาได้อันจะส่งผลให้
สัดส่วนในการได้รับชำาระหนี้คืนของเจ้าหนี้ทั้งหลายเพิ่มขึ้นตามไปด้วย
ในกระบวนการล้มละลาย (๑) การบังคับชำาระหนี้โดยเจ้าหนี้แต่ละรายไม่ควรจะ
ทำาได้ (๒) ทรัพย์สินของลูกหนี้ที่ถูกยักย้ายถ่ายเทออกไปเพราะการบริหารงานที่ไม่สุจริตของ
ลูกหนี้หรือกรรมการบริษัทจะต้องถูกนำากลับเข้ามายังกองทรัพย์สินของลูกหนี้ (๓) ลูกหนี้ที่มี
หนี้สินมากกว่าทรัพย์สินจะถูกห้ามมิให้ดำาเนินการประกอบธุรกิจ (๔) ควรมีบทบัญญัติให้
ทางเลือกแก่ลูกหนี้ในการบอกเลิกสัญญาซึ่งประโยชน์ที่จะได้รับจากสัญญาดังกล่าวน้อยกว่า
ค่าใช้จ่ายที่เกิดขึ้นจากการดำาเนินการตามสัญญานั้น (๕) ระหว่างกระบวนการล้มละลายกับ
กระบวนพิจารณาเกี่ยวกับการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ ให้พิจารณาจากสัดส่วนในการได้รับ
ชำาระหนี้คืนแก่เจ้าหนี้ว่า กระบวนการใดเจ้าหนี้จะได้รับชำาระมากกว่ากัน ก็สมควรที่จะเลือก
ใช้กระบวนการนั้น
๓) เพื่อก่อให้เกิดความมั่นใจแก่เจ้าหนี้ทั้งหลายที่มีสิทธิเรียกร้องในทำานองเดียวกัน
ว่าจะได้รับการปฏิบัติอย่างเป็นธรรม
๔) เพื่อก่อให้เกิดการแก้ปัญหาที่รวดเร็ว มีประสิทธิภาพ และเป็นกลางของ
กระบวนการล้มละลาย
๕) เพื่อรักษากองทรัพย์สินของลูกหนี้เพื่อให้มีการแบ่งทรัพย์สินแก่เจ้าหนี้ทั้งหลาย
ของลูกหนี้อย่างเป็นธรรม
๖) เพื่อก่อให้เกิดความโปร่งใสและการคาดการณ์ได้ซึ่งการรวบรวมและการส่งต่อ
ซึ่งข้อมูลเกี่ยวกับลูกหนี้เพื่อทำาให้เจ้าหนี้และบุคคลที่กำากับกระบวนการล้มละลายสามารถ
กำาหนดแนวทางการแก้ปัญหาได้อย่างเหมาะสมที่สุด
๗) เพื่อให้มีขั้นตอนการชำาระบัญชีและกระบวนการฟื้นฟูกิจการของลูกหนี้ โดยต้อง
ทำาให้ได้ดุลระหว่างสองกระบวนการ
๑.๓ องค์ประกอบที่สำาคัญสำาหรับระบบกฎหมายล้มละลายที่เข้มแข็งและแน่นอน
(Essential elements of a robust and stable insolvency regime)
ตามที่ปรากฏใน The UNCITRAL Legislative Guide on Insolvency Law Part
Two (2004) กระบวนการล้มละลายแบ่งออกเป็นสามช่วงใหญ่ ช่วงแรกคือ การเริ่มต้นกระบวน
พฤษภาคม - สิงหาคม ๒๕๖๑ 127
