Page 260 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 260

ดุลพาห




               รับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนในกรณีนี้อาจมีปัญหาตรงที่นายจันทร์จะมีสถานะทางเศรษฐกิจ
               ที่จะชดใช้ค่าสินไหมทดแทนได้มากน้อยเพียงใด ซึ่งประเด็นนี้ย่อมมีสถานการณ์ที่แตกต่างกัน

               ออกไปตามแต่ผู้ครอบครองหรือควบคุมดูแลรถยนต์แต่ละคัน


                        ประเด็นอีกส่วนหนึ่งที่จะเกิดขึ้นจากมาตรา ๔๓๗ คือข้อยกเว้นที่ผู้ครอบครองหรือ
               ควบคุมดูแลอาจไม่ต้องรับผิดชดใช้ค่าสินไหมทดแทนหากความเสียหายที่เกิดขึ้นนั้นเป็นความ

               ผิดของผู้ต้องเสียหายนั้นเอง ประเด็นนี้ได้กล่าวถึงไปข้างต้นแล้วว่าอาจมีการพิสูจน์ได้เช่นกัน
               ว่าอุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเป็นความผิดของนายอังคารเองที่ข้ามถนนในระยะกระชั้นชิด ทำาให้ระบบ

               ตรวจจับของรถยนต์ไม่สามารถตรวจพบนายอังคารได้ทันและมีเวลาและระยะทางพอที่จะห้าม
               ล้อหรือหลีกเลี่ยงอุบัติเหตุได้ ทำาให้อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นเป็นความผิดของนายอังคารที่เป็นผู้ต้อง

               เสียหายเอง นายอังคารจึงจะต้องรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลและความเสียหายที่เกิดขึ้นเอง
               ซึ่งอาจรวมถึงความเสียหายที่เกิดขึ้นกับตัวรถหรือนายจันทร์เสียด้วยซำ้าไป


                        ประเด็นปัญหาต่างๆ ที่เกิดขึ้นนี้จึงอาจทำาให้ต้องมีการคิดพิเคราะห์ถึงแนวทางการ
               ดำาเนินการในกรณีที่มีการใช้ปัญญาประดิษฐ์ในเครื่องไม้เครื่องมือและอุปกรณ์ต่างๆ มากขึ้น

               ปัญหาที่ยกเป็นกรณีศึกษานี้เป็นเพียงส่วนหนึ่งเท่านั้น วิธีการที่อาจนำามาใช้ได้อาจมีตั้งแต่การ

               กำาหนดให้ผู้ที่ใช้สิ่งที่มีลักษณะเหล่านี้ควรต้องมีการทำาสัญญาประกันภัยไว้เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมี
               การพิสูจน์และการสร้างหลักเกณฑ์ทางกฎหมายที่สลับซับซ้อนเกินไปและทำาให้ผู้ที่ได้รับผล

               กระทบได้รับการชดใช้เยียวยาความเสียหายที่เกิดขึ้นด้วย

                        ในอีกทางหนึ่งที่มีผู้เสนอไว้ด้วยเช่นกันคือแม้อาจจะกล่าวได้ว่าสินค้าที่ใช้ปัญญา

               ประดิษฐ์เหล่านี้จะไม่ใช่สินค้าที่ไม่ปลอดภัยตามหลักเกณฑ์ปกติ แต่การให้ผู้ผลิตสินค้าเป็น
               ผู้รับผิดชอบความเสียหายที่เกิดขึ้นโดยใช้หลัก “ความรับผิดโดยเคร่งครัด” (Strict liability) ๓

               ที่อาจเข้าข่ายเป็น “ความรับผิดเด็ดขาด” (Absolute liability) ก็อาจช่วยแก้ปัญหาหลายๆ
               ประการที่อาจจะเกิดขึ้นได้ เช่น


                        (๑) การประหยัดค่าใช้จ่ายในการดำาเนินคดีและลดต้นทุนของธุรกรรม (transaction

               costs) ในการพิสูจน์ด้วยพยานหลักฐาน เพราะว่าเมื่อสินค้ามีความสลับซับซ้อนเพิ่มมากขึ้น
               อย่างก้าวกระโดด ค่าใช้จ่ายในการดำาเนินคดีเกี่ยวกับสินค้าที่ไม่ปลอดภัยก็ย่อมพุ่งสูงขึ้นอย่าง



               ๓.  Supra Note 1, at p.146.




               กันยายน - ธันวาคม ๒๕๖๑                                                     249
   255   256   257   258   259   260   261   262   263   264   265