Page 255 - ดุลพาห เล่ม3.indd
P. 255
ดุลพาห
แนวทางแรกที่เรียกว่า “ความคาดหวังของผู้บริโภค” หรือ “Consumer expecta-
tion” นั้นอาจกล่าวถึงโดยย่อในที่นี้ได้ว่าผู้ผลิตสินค้าจะต้องรับผิดในอันตรายที่เกิดจากสินค้า
ของตนหากปรากฏว่าสินค้านั้นมีลักษณะที่เป็น in a defective condition unreasonably
dangerous to consumers ซึ่งมีความหมายทำานองที่ว่า “อยู่ในสภาวะที่ชำารุดบกพร่อง
อันทำาให้เป็นอันตรายเกินสมควรแก่ผู้บริโภค” กรณีที่เป็น “สภาวะที่ชำารุดบกพร่อง” หรือ
defective condition นี้ได้กล่าวถึงไปแล้วในตอนก่อนหน้านี้ถึงลักษณะความชำารุดบกพร่อง
ประเภทต่างๆ ไม่ว่าจะเกิดจากการผลิต การออกแบบหรือคำาเตือนหรือข้อมูลที่ให้แก่ผู้บริโภค
ส่วนที่เป็นปัญหาอีกส่วนหนึ่งคือลักษณะที่เป็น “อันตรายเกินสมควร” หรือ
unreasonably dangerous เพราะคำาว่า unreasonably ในที่นี้ไม่ได้มีมาตรวัดที่ชัดเจน
และตายตัว หากแต่การพิจารณาความเกินสมควรต้องคำานึงจากความคิดของ “วิญญูชน”
หรือ reasonable person แต่ระดับใดที่เป็นอันตรายที่อยู่ในความคาดหมายของวิญญูชน
ก็อาจผันแปรได้ตลอดเวลา
Reasonable
คำานี้เป็นคำาที่ใช้ค่อนข้างมากและมีความหมายที่อิงอยู่กับถ้อยคำารอบข้าง อย่างเช่นที่ใช้
ว่า “unreasonably dangerous” ซึ่งมีความหมายว่า “อันตรายเกินสมควร” คำาว่า
unreasonably หรือ unreasonable จึงมีความหมายทำานองที่เป็นสิ่งที่เกินความพอดี
เกินความเหมาะสมสำาหรับกรณีนั้น เพียงแต่ความเกินสมควรในกรณีนี้เป็นเรื่องของ
“อันตราย” ที่อาจเกิดขึ้น ในเชิงกฎหมายเท่ากับว่าอาจมีอันตรายบางลักษณะที่ “พอ
สมควร” หรือ reasonable ได้เช่นกัน เช่น หากเราใช้มีด มีดอาจบาดมือเราได้ อันตราย
ลักษณะนี้จึงเป็นอันตรายที่ reasonable จากการใช้มีด ในความหมายที่อาจจะกว้างกว่า
นั้นจึงเป็นการบอกทำานองที่ว่าสิ่งที่จะถือว่า reasonable เป็นอะไรก็ตามที่มีเหตุผล
อันสมควรที่สามารถบอกหรืออธิบายแก่บุคคลอื่นได้ว่าเพราะอะไรหรือเหตุใดจึงเป็น
เช่นนั้น และสาเหตุหรือเหตุผลที่บอกหรืออธิบายไปเป็นสิ่งที่บุคคลอื่นโดยทั่วไปสามารถ
ยอมรับได้
244 เล่มที่ ๓ ปีที่ ๖๕
