Page 65 - ÇİLEK ÇALIŞTAYI KİTAP
P. 65

Topraksız çilek  yetiştiriciliğinde  günlük sulama (fertigasyon) düzenlenmesi,  solar  radyasyona,

            drenaja  ve/veya  otomatik  sensörlere  göre  planlanmaktadır.  Günlük  sulama  düzenlenmesinde

            yapılan  değişiklikler,  substrat  su  içeriğini,  substrat  EC’sini  ve  drenaj  oranını  etkilemektedir.
            Vegetasyon  dönemi  ve  solar  radyasyona  göre  değişmekle  birlikte,  çilek  bitkisinde,  100-300

            ml/gün fertigasyon çözeltisi, farklı sürelerde ve sayılarda uygulanmalıdır (Adak ve ark. 2015).

                  Besin  solüsyonu  ayarlamalarında olduğu  gibi, sulama  (fertigasyon)  düzenlemelerinde  de
                  dikkatli ve hassas düzenlemeler çilekte başarıyı etkilemektedir. Nitekim  yetiştirme ortamı

                  EC’si,  gece/gündüz  EC  farkı  ve  yetiştirme  ortamı  su  içeriğinin optimumdan sapması ile

                  sulama  başlangıç  ve  bitiş  zamanları,  sulama  sıklığı  ve  süresinin  ayarlanamaması  gibi
                  faktörler, bitkilerde vegetatif ve generatif  gelişmeye  geçme zamanı ile vegetatif/generatif

                  dengesini etkilemektedir. Ayrıca günlük drenaj kontrollerinin gerçekleştirilmesi (pH, EC,
                  %) doğru topraksız yetiştiriciliği garanti altına almaktadır.


              1.  Hastalık ve zararlılarla mücadele: Topraksız üretim modeli, konvansiyonel tarıma göre
                  yoğun bir bitki popülasyonu ile yoğun üretimi teşvik etmekte, bu da olası hastalık ve zararlı

                  yayılımı riskini artırmaktadır. Bu nedenlerle vegetasyon dönemi boyunca gerekli kültürel ve
                  biyoteknik mücadelenin yanısıra, biyolojik mücadeleye de önem verilmesi gerekmektedir.

                  Bunun  yanısıra  gerektiği  durumda  minimum  kimyasal  kullanımı  ile  yetiştiricilik

                  gerçekleştirilmektedir. Son zamanlarda günümüz topraksız çilek üretim seralarında sarı ve
                  mavi  tuzakların  kullanılması  ve  hatta  çileğin  ana  zararlısı  olan  kırmızı  örümceğe  karşı

                  biyolojik  mücadele  imkanlarının  kullanılmaya  başladığı  gözlenmektedir.  Ayrıca  bilinçli

                  üreticiler, organik yetiştirme ortamlarında mikoriza vs. gibi biyolojik etmenleri kullanarak
                  hastalıklara ve tuzluluk gibi abiyotik stres faktörlerine dayanımı artırmaya çalışmaktadırlar.



                  SONUÇ



                        Ülkemiz topraksız çilek yetiştiriciliğine yatırım düşünen üretici, girişimci ve yatırımcı
                  sayısının  gün  geçtikçe  artması,  ihracata  yönelik  pazarın  son  zamanlarda  genişlemeye

                  başlaması ve ihracata yönelik üretimi mümkün kılması, iklimsel olarak çilek yetiştiriciliğine
                  uygun alanlarımızın varlığı, topraksız yetiştirme sistemlerinde çeşitlilik, sektörde ülkemizin

                  güçlü  yanları  içerisindedir.  Buna  karşın,  sistem  planlamasındaki  hatalar  ve  çok  katlı
                  sistemlerin  plansız  yapılması,  fertigasyon  ve  sulama  düzenlemesinde  yapılan  hatalar,

                  çevresel şartların (ışık, sıcaklık, oransal nem, havalandırma vb.) optimizasyonunda yapılan

                  hatalar,  su  analizlerine  gereken  önemin  verilmemesi,  yağmur  suyu  kullanımındaki
                  yetersizlikler,  kapalı  sistemlerin  kullanımındaki  yetersizlikler,  teknik  danışmanlıklara

                  gereken önemin verilmemesi ve yatırım maliyetlerinin yüksekliği de ülkemizin zayıf yönleri

                  arasındadır.  Dolayısıyla  gerek  yetiştirme  teknikleri  ve  gerekse  sistem  planlanmasındaki
   60   61   62   63   64   65   66   67   68   69   70