Page 67 - Mishley
P. 67
משלי
די ערד װאָס װערט ניט זאַט מיט װאַסער,
און דאָס פֿ ַײער װאָס זאָגט ניט „גענוג”.
17דאָס אױג װאָס שפּאָט פֿון אַ פֿאָטער,
און פֿאַראַכט צו געהאָרכן אַ מוטער,
זאָלן עס אױספּיקן די ראָבן פֿון טאָל,
און זאָלן עס אױפֿעסן די קינדער פֿון אָדלער.
18פֿאַראַן דר ַײ װאָס ז ַײנען פֿאַרהױלן פֿון מיר,
יאָ ,פֿיר װאָס איך פֿאַרשטײ זײ ניט:
19דער װעג פֿון אָדלער אין הימל,
דער װעג פֿון דער שלאַנג אױף אַ פֿעלדז,
דער װעג פֿון אַ שיף אין מיטן ים,
און דער װעג פֿון אַ מאַן מיט אַ יונגפֿרױ.
20אַזױ איז דער שטײגער פֿון אַ פֿרױ אַ נואפֿטע:
זי עסט און װישט אָפּ איר מױל,
און זאָגט :איך האָב ניט געטאָן קײן בײז.
21אונטער דר ַײען ציטערט די ערד,
יאָ ,אונטער פֿירן קען זי ניט אױסהאַלטן:
22אונטער אַ קנעכט ,אַז ער װערט אַ מלך,
און אַ מנוּװל ,אַז ער האָט ברױט צו זאַט;
23אונטער אַ מיאוסער ,אַז זי קריגט אַ מאַן,
און אַ דינסט ,אַז זי ירשעט איר האַרינטע.
24פֿיר ז ַײנען די קלענסטע אױף דער ערד,
און זײ ז ַײנען די קליגסטע חכמים:
25די מוראַזשקעס ז ַײנען אַ פֿאָלק ניט שטאַרק,
און זײ גרײטן אָן אום זומער זײער שפּ ַײז;
26די קיניגלס ז ַײנען אַ פֿאָלק ניט מאַכטיק,
און זײ מאַכן אין פֿעלדז זײער הױז;
27ניטאָ קײן מלך ב ַײ די הײשעריקן,
און זײ גײען אַרױס אין מחנות אַלע;
28די שפּין קענסטו מיט די הענט אָננעמען,
און זי איז אין קיניגלעכע פּאַלאַצן.
