Page 100 - Thilim
P. 100
תּהלים
68נאָר אױסדערװײלט דעם שבֿט יהוּדה,
דעם באַרג ִציון װאָס ער האָט ליב.
69און ער האָט געבױט װי די הימלען ז ַײן הײליקטום,
װי די ערד װאָס ער האָט געגרונטפֿעסט אױף אײביק.
70און ער האָט אױסדערװײלט דוד ז ַײן קנעכט,
און אים גענומען פֿון די שאָפֿגעהעפֿטן.
71פֿון הינטער די מילכשעפּסן האָט ער אים געבראַכט
צו פֿיטערן יעקבֿ ז ַײן פֿאָלק,
און ישׂראל ז ַײן אַרב.
72ער האָט זײ געפֿיטערט לױט דער ערלעכקײט פֿון ז ַײן האַרצן,
און מיט דער פֿאַרשטאַנדיקײט פֿון ז ַײנע הענט זײ געפֿירט.
1אַ מזמור פֿון אָ ָספֿן.
גאָט ,פֿעלקער ז ַײנען געקומען אין ד ַײן אַרב;עט
זײ האָבן פֿאַראומרײניקט ד ַײן הײליקן טעמפּל,
זײ האָבן געמאַכט ירושלים פֿאַר הױפֿנס.
2זײ האָבן געגעבן די טױטע ל ַײבער פֿון ד ַײנע קנעכט
פֿאַר שפּ ַײז צו דעם פֿױגל פֿון הימל,
דאָס פֿלײש פֿון ד ַײנע פֿרומע צו דער חיה פֿון דער ערד.
3זײ האָבן פֿאַרגאָסן זײער בלוט אַזױ װי װאַסער ,אַרום ירושלים,
און ניט געװען קײן באַגרעבער.
4מיר ז ַײנען געװאָרן אַ חרפּה ב ַײ אונדזערע שכנים,
אַ געלעכטער און אַ שפּאָט ב ַײ אונדזערע אַרומיקע.
5ביז װאַנען גאָט װעסטו צערענען נאָכאַנאַנד?
װעט ברענען װי פֿ ַײער ד ַײן צאָרן?
6גיס אױס ד ַײן גרימצאָרן אױף די פֿעלקער
װאָס קענען דיך ניט,
און אױף די קיניגר ַײכן
װאָס רופֿן ניט ד ַײן נאָמען.
7װאָרום מע האָט אױפֿגעגעסן יעקבֿ,
און ז ַײן װױנונג האָבן זײ פֿאַרװיסט.
8זאָלסט אונדז ניט דערמאָנען די זינד פֿון די פֿרִיערדיקע,
גיך זאָל אונדז אַנטקעגנקומען ד ַײן דערבאַרימונג,
װאָרום מיר ז ַײנען געפֿאַלן זײער.
