Page 185 - Thilim
P. 185

‫תּהלים‬

               ‫‪ַ 1‬ה ְללוָּיה;קמז‬

         ‫װאָרום גוט איז זינגען צו אונדזער גאָט‪,‬‬
                                      ‫װאָרום עס איז ליבלעך;‬
                                          ‫שײן איז דאָס לױבן‪.‬‬
                                        ‫‪ 2‬גאָט בױט ירושלים‪,‬‬

         ‫די פֿאַרשטױסענע פֿון ישׂראל װעט ער א ַײנזאַמלען;‬
                ‫‪ 3‬דער װאָס הײלט די צעבראָכענע הערצער‪,‬‬
                                 ‫און פֿאַרבינדט זײערע װוּנדן‪.‬‬
                      ‫‪ 4‬ער צײלט דעם מספּר פֿון די שטערן‪,‬‬
                            ‫זײ אַלע מיט נעמען רופֿט ער אָן‪.‬‬

            ‫‪ 5‬גרױס איז אונדזער האַר און מאַכטיק אין כּוח‪,‬‬
                  ‫ניטאָ קײן שיעור צו ז ַײן פֿאַרשטאַנדיקײט‪.‬‬
                             ‫‪ 6‬גאָט ריכט אױף די געדריקטע‪,‬‬
                     ‫ער דערנידערט די ר ָשעים ביז דער ערד‪.‬‬

                                  ‫‪ 7‬זינגט צו יהוה מיט דאַנק‪,‬‬
                   ‫שפּילט צו אונדזער גאָט אױף דער האַרף‪.‬‬
             ‫‪ 8‬דער װאָס באַדעקט דעם הימל מיט װאָלקנס‪,‬‬

                          ‫װאָס ברײט אָן רעגן פֿאַר דער ערד‪,‬‬
                       ‫װאָס באַשפּראָצט די בערג מיט גראָז‪.‬‬

                             ‫‪ 9‬ער גיט דער בהמה איר שפּ ַײז‪,‬‬
                               ‫די קינדער פֿון ראָב װאָס רופֿן‪.‬‬

                ‫‪ 10‬ניט די גבֿורה פֿון דעם פֿערד באַגערט ער‪,‬‬
                      ‫ניט די שענקלען פֿון דעם מאַן װיל ער‪.‬‬
                          ‫‪ 11‬גאָט װיל די װאָס פֿאָרכטן אים‪,‬‬
                                ‫די װאָס האַרן אױף ז ַײן ֶחסד‪.‬‬

                           ‫‪ 12‬גיב אַ שבֿח צו יהוה‪ ,‬ירושלים‪,‬‬
                                          ‫לױב ד ַײן גאָט‪ִ ,‬ציון‪.‬‬

‫‪ 13‬װאָרום ער האָט געשטאַרקט די ריגלען פֿון ד ַײנע טױערן‪,‬‬
                 ‫ער האָט געבענטשט ד ַײנע קינדער אין דיר;‬
                       ‫‪ 14‬דער װאָס גיט ד ַײן געמאַרק שלום‪,‬‬
                            ‫דיך זעטיקט מיט פֿעטס פֿון װײץ;‬

             ‫‪ 15‬דער װאָס שיקט ז ַײן אָנזאָג אױף דער ערד –‬
                                   ‫אױף גיך לױפֿט ז ַײן װאָרט;‬

                         ‫‪ 16‬דער װאָס גיט שנײ אַזױ װי װאָל‪,‬‬
   180   181   182   183   184   185   186   187   188   189   190