Page 119 - H_KSEXASMENH_DOLOFONIA_29-5-2020

Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ 119

στατο γραφείο με στοιβαγμένα κουτιά, ένα τραπέζι γεμάτο πράγ-
ματα και μια σειρά από νομικά βιβλία να ακουμπούν γέρνοντας
·
πάνω σε ένα ράφι ήταν, όμως, το γραφείο ενός ανθρώπου που
ήξερε πού ακριβώς να βρει ό,τι ήθελε.
Ο στιλογράφος του Γουόλτερ Φέιν έπαψε να γραντζουνά το
χαρτί και ο δικηγόρος χαμογέλασε με το αργό, ευχάριστο χαμό-
γελό του.
«Νομίζω πως είναι όλα αρκετά ξεκάθαρα, κυρία Ριντ», είπε.
«Η διαθήκη σας είναι πολύ απλή. Πότε θα θέλατε να έρθετε να
την υπογράψετε;»
Η Γκουέντα είπε όποτε ήθελε εκείνος. Δε βιαζόταν ιδιαίτερα.
«Έχουμε αγοράσει σπίτι εδώ, ξέρετε», είπε. «Το Χίλσαϊντ».
Ρίχνοντας το βλέμμα στις σημειώσεις του ο Γουόλτερ Φέιν είπε:
«Ναι, μου δώσατε τη διεύθυνση...»
Δεν άλλαξε ο ομαλός τόνος της φωνής του.
«Είναι υπέροχο σπίτι», είπε η Γκουέντα. «Μας αρέσει πολύ».
«Αλήθεια;» χαμογέλασε ο Γουόλτερ Φέιν. «Είναι πάνω στη
θάλασσα;»
«Όχι», είπε η Γκουέντα. «Μου φαίνεται πως έχει αλλάξει όνο-
μα. Παλιά λεγόταν Σεντ Κάθρινς».
Ο κύριος Φέιν έβγαλε τα γυαλιά πρεσβυωπίας. Τα καθάρισε με
ένα μεταξωτό μαντίλι, με το βλέμμα στο τραπέζι του γραφείου του.
«Α, ναι», είπε. «Στην οδό Λίχαμπτον;»
Σήκωσε τα μάτια και η Γκουέντα σκέφτηκε πόσο διαφορετικοί
φαίνονται χωρίς γυαλιά οι άνθρωποι που συνήθως τα φορούν. Τα
μάτια του, ένα πολύ απαλό γκρίζο, έδειχναν περίεργα αδύναμα,
σαν να μην εστίαζαν.
Ολόκληρο το πρόσωπό του, σκέφτηκε η Γκουέντα, δείχνει λες
κι εκείνος είναι απών.
Ο Γουόλτερ Φέιν έβαλε ξανά τα γυαλιά στη μύτη και είπε με
την ακριβή, δικηγορίστικη φωνή του: «Αν κατάλαβα καλά, είπατε
ότι είχατε κάνει διαθήκη όταν παντρευτήκατε».
«Ναι. Σ’ εκείνη, όμως, άφηνα πράγματα σε διάφορους συγ-

29/5/2020 1:59:02
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 119 29/5/2020 1:59:02
H_KSEXASMENH_DOLOFONIA.indd 119